I Started A Joke

the other day, i was informed by a friend that someone he knows likes my blog so much daw... nakakataba ng puso (at ng titi! bwahahaha... kidding!) na may mga tao palang natutuwa ng sobra sobra sa blog ko, ikinukuwento pa sa ibang tao! salamat po. and with that, i would like to send a special shoutout...

hello Thon! thanks for liking my blog. tuloy tuloy lang po sana. and i hope to meet you soon. merry christmas! :-)

* * * * *

mahilig akong magbiro.

sa mga kaibigan ko, madalas akong mag-pull ng mga prank jokes by acting out something. (e.g., kinakapos kunyari bigla ng hininga, or biglang natutulala at maiiyak, or biglang masusuka kunyari). and then, ang nakakatawa dito, kahit ilang beses ko na sya inuulit-ulit, naloloko ko pa rin sila!

sa mga pinsan ko naman, ang madalas na successful wow mali moments ko with them is yung bigla na lang ako kunyari mahihiwa or masasaktan, or yung kunyari eh pinapatawag sila ng kung sino pero wala naman.

mahilig din ako magpanggap na may kausap sa phone, pero wala naman talaga.

sa pag-ibig, hindi ako mahilig magbiro. pero ang tadhana ang madalas magbiro sa akin (haha!)

may mga times naman na mga clients ko ang nabibiktima ng mga pagbibiro't kalokohan ko. mabuti naman at hindi sila napipikon at nagagalit.

nagkita kami ni Sir Ben sa isang fastfood na malapit sa bahay nya, sunday. kumain muna saglit, at pagkatapos ay pumunta na sa haus nila.

"mag-isa lang ako dito, kaya ayun! nainvite kita. ngayon lang kasi nagkaroon ng chance na masolo ko ang bahay eh." sabi ni Sir Ben habang naglalakad kami papunta sa kwarto nya. at umandar na naman ang pagiging loko-loko ko, kaya napabanat ako.

"okay lang, nandyan naman sya o!" sabay turo sa kawalan, kunyari eh may itinuturo akong multo.

naki-ride naman si Sir Ben sa sinabi ko.

"hayaan mo lang sya dyan,. buti nga hindi pumapasok sa kwarto ko yan eh."

palabiro din pala si Sir Ben. umabot na kami sa kwarto nya at nagsimula nang maghubad when he asked me to place my stuff sa kabilang side ng kwarto.

"hindi mo ba nakikita?"

hindi ko ma-gets kung ano yung sinasabi nya. then he clarified.

"yan o. yung isang bantay ko dito sa kwarto." at sya naman ang tumuro sa kawalan kung saan ko dapat ilalagay yung mga gamit ko.

"hahah! meron din ba dito?" nerbyos na tanong ko.
"oo." Sir Ben answered flatly. "wag mo na lang pansinin."
"wag ka magbiro ng ganyan SIr Ben. mahina ang loob ko sa mga ganyan!"

sa laki kong ito, sobrang takot ako sa mga supernatural stuff. palagay ko nga, psychological na talaga ito, hindi lang basta kaartehan. isang beses nga, nanood kami sa boarding house ng isang movie na may kinalaman sa mga supernatural things... and literally, i ended up screaming while sleeping! ganun katindi ang epekto nya sa akin. nightmares na sobrang nakakakilabot.

"hindi ako nagbibiro. may third eye ako." sabi ni Sir Ben.

at dun na talaga ako nagsimulang kabahan. ang lakas ng tibok ng dibdib ko na pakiramdam ko eh nakikita ko na rin kung ano man ang nakikita ni Sir Ben.

"akala ko naman may third eye ka rin."
"wala po. mamamatay ako kung may third eye ako."
"mabait naman sila eh. hindi naman sila nanggugulo unless bulabugin mo sila." attempt ni Sir Ben para pakalmahin ako. "tara, masahe na tayo. wag mo na lang sya pansinin."

minasahe ko si Sir Ben pero hindi matanggal ang tingin ko dun sa sulok kung saan may nakaupo daw na batang lalake. nagsimula na rin akong maparanoid. bawat ihip ng hangin mula sa bintanang nakabukas sa kwarto ni Sir Ben, napapalunok ako. pag may weird na anino na dadaan, or pag nabablock yung ilaw, napapalunok ako. pag may weird na sound na kukuliglig o kikiskis sa labas ng kwarto ni sir, napapalunok ako. basta kapirasong elemento na malakas maka-horror film, napapalunok ako.

hanggang sa finally, nilunok na ni Sir Ben ang gusto nyang malunok sa akin. tapos ang serbisyo.

"sige, shower ka na muna." sabi sa akin ni Sir Ben.
"hinde. sa bahay na lang po." sagot ko naman. pero sa totoo lang, gusto ko mag-shower, kaso naunahan na naman ako ng takot kasi baka nag-aabang sa akin sa banya si Toshiyo.
"haha! walang multo dun. wag ka mag-alala."
"hinde. pramis. okay lang po ako. sa bahay na lang ako maliligo bago matulog."
"okay."

nagbayad si Sir Ben at sinamahan nya ako palabas ng bahay nya. napatingin pa ako sa unang kawalan kung saan ako tumuro nung pumasok kami. thank god talaga at wala akong third eye... or else baka huling client ko na si Sir Ben.

sumakay na ako ng taxi pauwi dahil pagod at antok na ako... and then the song in the radio summarized what i had experienced that night...

i started a joke... and the joke was on me.... oh woh woh woh...