Vantage Point

galing sa trabaho at medyo pagod, naisipan ko munang mag-check-in sa sogo trinoma para makapagpahinga. executive room sa 4th floor, para may hair dryer since medyo mahaba ang buhok ko, mahirap patuyuin.

pumasok ako sa kwarto, nag-shower saglit, at nagpahinga, pero hindi ako makatulog. binuksan ko ang tv at nagpalipat-lipat ng channel, hanggang sa may maisip akong gawin...

agad ko syang itinext.

"pwede ka ba ngayon?"
"sure! saan?"
"sa sogo trinoma."
"okay. text mo sa akin ang room number" na agad ko namang ginawa.

nakakatuwa sya. laging available. kahit ngayon na alas-sais ng umaga, on-the-go pa rin. talagang maaasahan sa oras ng kalibugan, ika nga!

ilang minuto pa, nag-ring na ang telepono sa kwarto.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

at maya-maya pa ay tumunog na ang doorbell at nakatayo na nga sya sa harap ng pintuan... matipuno at masarap tignan kahit may kaunting tiyan.

sinundan ito ng halos dalawang oras ng umaatikabong aksyon.

naligo, nagbihis, nagkwentuhan saglit, at iniabot ko na sa kanya ang bayad.

"sir, aalis po ang kasama nyo?"
"oo"
"okay sir." at ibinaba ng receptionist ang telepono, na sya naman sinabayan ko ng paghiga sa kama at pagtulog.


* * * * *


galing sa trabaho at medyo pagod, naisipan ko munang mag-check-in sa sogo trinoma para makapagpahinga. premiere room sa 3rd floor, medyo tipid sa budget at matagal pa ang sweldo.

pagpasok ko sa kwarto, agad ko syang tinext.

"asan ka?"
"having breakfast malapit sa sm north."
"good! available ka ba?"
"yes."
"sige, puntahan ko ako dito sa sogo trinoma, room 3**"
"okay. tapusin ko lang breakfast ko ha."

hindi ko na kailangang tanungin ang rates nya dahil napag-usapan na namin yun last week. pero ngayon ko pa lang sya susubukan, sana naman eh sulit ang bayad ko.

ilang minuto pa, nag-ring na ang telepono sa kwarto.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

at maya-maya pa ay tumunog na ang doorbell at nakatayo na nga sya sa harap ng pintuan. mas gwapo pa pala sya in person kaysa sa picture, pero may kaunting tiyan lang, pero nasabi nya naman sa akin yun, and wala rin naman akong pakialam.

"kumusta po?"
"okay naman. eto, medyo pagod."
"ayus lang yan! tatanggalin natin pagod mo."

naligo muna ako, pagkatapos ay siya naman, at sinundan na ito ng langit na matagal-tagal ko ring hinintay. panalong-panalo! sulit nga!

naligo, nagbihis, nagkwentuhan saglit, at iniabot ko na sa kanya ang bayad.

"sir, aalis po ang kasama nyo?"
"oo"
"okay sir." at ibinaba ng receptionist ang telepono, na sya namang sinabayan ko ng paghiga sa kama at pagtulog, may kasamang ngiti sa labi at maliit na boses na nagbubulong sa akin na nagsasabing paniguruhan eh iha-hire ko sya ulit.


* * * * *

dahil wala akong magawa at rest day ko naman, naisipan ko syang itext.

"uy, musta?"
"okay naman po. eto, gala-gala sa trinoma."
"available ka ba?"
"when ba?"
"mamaya, mga 2pm. dyan na lang sa sogo trinoma para di ka na malayuan."
"okay."

ala-una ng hapon noon. naligo na ako at pumunta sa sogo trinoma. 4th floor, executive room. tinext ko na sya ng room number at maya-maya pa ay nag-ring na ang telepono.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

at maya-maya pa ay tumunog na ang doorbell at nakatayo na nga sya sa harap ng pintuan. may bitbit na paper bag, mukhang nag-shopping pa ang mokong. at tila bagong gupit pa! pero, kahit ano pang suot nya o buhok nya, para sa akin okay na okay yung features nya.

pumasok sya ng room at nagkwentuhan muna kami. matagal-tagal na rin kasi kaming hindi nagkikita at nagkakakwentuhan. wala pa rin syang pinagbago. when he opens his mouth, his charm exudes. nakakatuwang makinig sa random stories nya. pag yung iba ang nagkuwento ng kung anu-ano, maiirita ka. pero sya, you'll get hooked.

matapos pa ang kwentuhan, pinaligo ko na sya tutal bagong ligo naman ako. pagkatapos nun ay sinimulan na nya ang masahe.

"parang medyo nanlalambot ka ngayon."
"pasensya na sir. medyo pagod."
"it's okay."

pero kahit medyo pagod, maganda pa rin ang kalidad ng masahe nya... medyo kulang lang sa pressure that day. pero sa extra, as always, performance level pa rin talaga.

nakahiga lang kami sa kama pagkatapos, nagpahinga saglit.

"san ka pupunta after?"
"baka balik muna ako ng trinoma, kain muna bago umuwi."
"ah. sayang, i can't join you. have to go somewhere eh."
"okay lang."

naligo, nagbihis, nagkwentuhan saglit, at iniabot ko na sa kanya ang bayad.

"sir, aalis po ang kasama nyo?"
"oo"
"okay sir." at ibinaba ng receptionist ang telepono, na sya naman sinabayan ko ng paghiga sa kama dahil napagod ako sa ginawa namin.


* * * * *

"ma'am, may expected guest po kayo?"
"..."
"sige po, paakyatin ko na."

nakakasawa na. araw-araw na lang na ginawa ng diyos na binabanggit ko ang mga salitang yan. walang magagawa. part of the job. nakakatamad, pero ayus lang. ang importante, may trabaho. may naipapakain ako sa mga kapatid ko at nakakatulong ako sa gastusin sa bahay, para hindi masyadong mahirapan si mama at papa. mabuti na lang at mababait ang mga kasama ko dito sa trabaho, kaya kahit bago lang ako dito, hindi ako na-o-op.

mahilig na kaming mag-observe ng mga pumapasok at lumalabas sa hotel. and, hindi ko alam kung bakit, pero medyo malakas ang memory ko sa mukha ng tao. tsaka nakasanayan na rin sa trabaho na ginagawan namin ng istorya yung mga dumarating at umaalis.

madaling araw, sa gitna ng katahimikan sa lobby, may pumasok na isang lalaking naka-black fit shirt. medyo matipuno naman ang katawan nya, pero may kaunting tyan.

"miss, expected visitor, room 4**"
"sandali lang po."

tapos ay idinial ko ang numero ng nasabing kwarto.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

"okay na po sir." sabi ko kay kuyang naka-black pagkababa ng telepono. pagkatapos nun ay tuloy lang ang kwentuhan namin ng kasama ko tungkol sa mga teleseryeng napanood namin kagabi.

ilang oras pa, bumaba na si sir na nakaitim, mag-isa.

"miss, nandun pa yung kasama ko sa room 4**"
"sandali lang po sir"

at muli kong idinial ang number ng nasabing kwarto.

"sir, aalis po ang kasama nyo?"
"oo"
"okay sir."

"okay na po sir." at umalis na nga si sir.

hmmm... ano kayang kwento ang magandang gawin tungkol dito? siguro kaibigan si sir nung naka-check in, at dumalaw lang. baka. ewan.

tuloy tuloy lang ang routine. paulit-ulit. hanggang sa bandang alas-nuwebe ng umaga ay may pumasok... si sir na naka-itim na naman!

"um... miss... guest, room 3**" sabi nya, na parang medyo nahihiya.
"sandali lang po."

tapos ay idinial ko ang numero ng nasabing kwarto.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

"okay na po sir."
"thanks" at umakyat na si sir na naka-itim. sya na naman? nagkatinginan kami nung kasama ko. pero tinawanan na lang namin. na-gets ko na. sa trabaho naming ito, sanay na kami sa mga ganung klaseng visitors.

ilang oras pa ay bumaba na si sir na naka-itim, mag-isa as expected. same old routine, at umalis na sya.

...

...

ayan! malapit nang matapos ang oras ng shift ko. hanggang alas-tres lang ako, at isang oras na lang eh time out na. inaantok na ako. pero nawala ang antok ko sa isang guest na dumating... si sir na naka-itim na naman! pero hindi na sya naka-itim ngayon. naka-printed na polo-shirt sya, at bagong tabas pa ang buhok!

"miss, room 4**, expected guest"
"sandali lang po sir."

tapos ay idinial ko ang numero ng nasabing kwarto.

"sir, may expected guest po kayo?"
"yes."
"sige po, paakyatin ko na."

"okay na po sir."
"salamat" at umakyat na si sir... tsaka ko lang napansin na may bitbit pala syang paper bag. ahhhh...

sumapit ang alas-tres at nag-time-out na ako. ano na kaya nangyari kay sir na naka-itim? ah, ewan... basta, uuwi na ako at inaantok na ako. magpapakwento na lang ako sa mga naiwan dun.


* * * * *


umalis ako sa bahay ng naka-itim na shirt, at umuwi akong naka-polo shirt, may bagong haircut, at may ilang libong nadagdag sa wallet, pero kapalit nito ay nanlulupaypay na katawan.

natulog agad ako pagdating sa bahay... at nagising 12 hours pagkatapos!