15 Minutes

nagkita kami ni Papi James Bon dalawang araw pagkatapos ng dinner chitchat namin sa Thai Dara. ito na ang araw na napag-usapan namin during dinner. nakakakaba, pero, sugod na. mabuti na rin ito.

habang papunta kami sa isang lugar sa timog, hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko. excited na natatakot na kinakabahan na wala lang. halu-halo. gusto ko sanang matulog sa kotse, pero hindi ko magawa. paminsan-minsan ay tinatanong ako ni Papi kung anong nararamdaman ko, at ngumingiti lang ako. ngayon lang ulit ako kinabahan ng ganito.

dumating kami sa nasabing lugar, bumaba ng kotse, at umakyat sa second floor. dito ay nakita ko ang ilang mga kaibigan din. kwentu-kwentuhan saglit at maya-maya pa ay pinapasok na ako ni Papi sa isang kwarto. may dalawang babaeng naghihintay sa loob. nilapitan ko muna yung mas matanda.

kinausap nya ako tungkol sa mga sensitibong bagay, karamihan ay tungkol sa sex. habang nagkukwento ako, panay naman ang sulat nya. nag-ubusan lang kami ng energy. sana ako na lang pinagsulat nya, para may nagawa pa syang mas kapaki-pakinabang sa mundo (halimbawa: maglaro ng plants versus zombies). matapos ang interbyu, ipinasa na ako ng babaeng matanda sa babaeng mas bata.

kumpara kay babaeng matanda, friendly at mukhang approachable si babaeng mas bata. pero habang nakangiti sya, may hawak syang injection na may mahabang karayom. hindi ko tuloy maiwasang pagdudahan yung ngiti nya... parang ngiting demonyo! pero, hindi naman pala. kumuha sya ng rubber at itinali sa braso ko, pagkatapos ay pinitik-pitik nya ang mga ugat ko (aray!). kumuha sya ng basang bulak at pinahiran ang namimintig na ugat.l maya-maya pa ay tinusok na ni ate ang karayom at binawasan ng ilang mililitro ang kakaunti kong dugo sa katawan (anemic na nga ako, binawasan pa ako ng dugo! potah!). nilagyan ng tuyong bulak, at sinabihan na akong lumabas at maghintay na tawagin ang pangalan ko.

agad akong lumapit kay Papi paglabas ko. dito na mas lumala ang kaba ko. tapos na ang blood extraction, results in 15 minutes. paano kung hindi ko magustuhan ang result? anong gagawin ko? nakayakap lang ako kay Papi, tahimik at kalmado, habang naghihintay ng resulta. pero, sa totoo lang, nasa 374 beats per minute na yata ang puso ko. pero, wala na ako magagawa. eto na yun eh.

hanggang sa tinawag na ang pangalan ko. natakot ako kasi yung ibang tinawag na pangalan, sa mga nakasetup na tables lang sa place pinapunta, samantalang ako eh pinapasok ulit dun sa unang kwartong pinasukan ko kanina. sinenyasan ako ng babaeng matanda na umupo sa tabi nya, at pagkatapos ay binigyan nya ako ng maliit na papel na may nakasulat na dalawang salita.

"non reactive"

nakahinga ako ng maluwag. matapos ang saglit na words of advice mula sa babaeng matanda, lumabas ako ng kwarto at agad na napayakap kay Papi. at least, nasagot na ang matagal kong tanong. although hindi naman ito ang unang pagkakataon na gawin ko ang test, i am guilty of some unprotected encounters that i had from the last time i took the test, so may possibility pa rin. pero, sa awa naman ng diyos, negative pa rin!

be brave. take the test. i just did. and it's worth it.