31 January 2012

Commonista

may mga nag-hire na sa akin na natatakot na baka i-blog ko sila. pero madalas naman, ang sinasabi ko is hindi ko naman sila iba-blog if there is nothing bloggable. and so, the service is just normal... walang interesting happenings... walang dating... kumbaga, common... and sa mata ng mga mambabasa, boring.

* * * * *

maaga pa lang ay nagtext na si Sir John. nagtanong kung available ako ng gabi ring iyon. i confirmed. at nagkasundo nga kami kung saan kami magkikita.

dumating ang natakdang oras at nagkita kami ni Sir John sa mcdonalds na malapit sa motel kung saan kami mag-che-check in. katamtaman lang si Sir John. medyo maliit ang height, pero may kaunting katawan naman. medyo moreno, at maganda ang buka ng mukha, pero hindi ko masasabing gwapo. kumbaga sa american grading system, he's a B+.

kaunting kwentuhan lang muna kami ni Sir John habang kumakain ng fries. maya-maya pa ay dumiretso na kami sa motel. nagbayad ng kwarto... 3 hours... at umakyat.

pagdating sa motel, una nang naligo si Sir John habang ako naman ay kumonek muna sa wifi para makapag-download ng mga updates sa mga games sa ipod ko. makalipas ang ilang minuto ay lumabas na si Sir John mula sa banyo, tanging twalya lang ang nakatakip sa kanyang itinatagong alaga.

ako naman ang sumunod na naligo. ilang minuto, kasama na ang toothbrush at kaunting pa-cute sa salamin, at lumabas na rin ako. nakadapa na si Sir John sa kama... wala na ang saplot na twalya. nakatambad sa akin ang makinis at matambok na puwet ni Sir John. agad agad akong pumwesto para imasahe sya.

wala syang saplot... at wala rin akong suot na kahit ano. umupo ako sa bandang puwet nya at sinimulan ko ang masahe sa likod nya. mainit ang pakiramdam ng tarugo ko na nakikiskis sa malinamnam na puwet ni Sir John habang ang mga kamay ko naman ay abala sa pagtaas-baba sa likod ng kliytenteng halata namang nasasarapan. tuloy tuloy lang ang pagpahid ko ng langis sa katawan nya, kasama ang madidiin pero madudulas na paghagod sa katawan nya. tumitigas ng tumitigas ang titi ko habang minamasahe ko si Sir John. hindi ko mapigilan ang libog at init na nararamdaman ko habang nagdidikit ang katawan namin.

natapos ako sa pagmasahe ng likod ni Sir John. sinimulan ko nang tumbukin ang puwet nya. pucha! inunder-estimate ko si Sir John. ngayon na i have a closer view of his behind, masasabi kong... officially, masarap si Sir John! pinahiran ko ng langis ang dalawang malinamnam na pisngi ni Sir John at hinagod-hagod ko ito. tig-isang kamay sa bawat pisngi. at pahapyaw ko pang kinakala-kalabit ang bayag at ang bandang titi ni Sir John. napapakislot pa sa sarap ang kliyente ko, at naramdaman kong tigas na tigas na rin ang junjun nya. at lalo ko pang pinag-iinit si Sir John. marahan kong hinalik-halikan ang butas ng puwet nya, dahilan para mapasigaw sa sarap ang ginoo. sinabayan ko pa ito ng pagdakma sa alaga nya... matigas na matigas at sobrang mainit. pero kumawala din agad ako, sabay tanong kung okay lang sya.

"grabe ka! ang sarap nun!" sagot ni sir.
"gusto mo ulitin ko?"
"sige! sige!"
"ayoko... mamaya na!" sagot ko, sabay ngisi.

gusto ko yung ganun. yung tipong binibitin. kasi pag iniwan mong nabibitin ang client, bawat kapirasong hipo mo sa kanya, tiyak na titirik ang mga mata nya. at di nga ako nagkamali kay Sir John. habang minamasahe ko na ang hita at binti nya, padaplis ko pa ring hinihipo ang bayag nya, at talaga namang napapaayuda sa sarap si sir. maya-maya pa ay pinatihaya ko na sya. at bumulaga sa akin ang tarugo nya... NA SOBRANG TIGAS NA AT HALOS MAMASA-MASA NA!

sobrang sarap tignan ng titi ni Sir John. kasama na rin ang buhok na maganda ang pagkaka-trim. naramdaman kong nagalit na rin lalo ang junjun ko. pero kailangan kong magtimpi. kaunti na lang naman at magtitikiman na kami.

minasahe ko ang legs ni Sir John. tahimik kaming dalawa habang hinahagod ko sya. halatang nagpapakiramdaman. nakita ko ang excitement sa body language ni Sir John habang papatapos na ako sa legs nya. siguro kasi alam nyang ang alaga na nya ang susunod kong imamasahe. pero binitin ko pa sya.

nilaktawan ko ang titi ni Sir John at nag-focus sa tiyan nya. pagkatapos ng kaunting hagod, pumuwesto ako ng upo sa bandang hita nya para sadyang nagdidikit ang mga alaga namin habang minamasahe ko ang dibdib nya. libog na libog na si Sir John... at talagang hindi na sya nakapagpigil.

agad akong hinila ni Sir John at hinalikan sa labi. nag-espadahan ang mga dila namin habang nagsisimsiman ang aming mga bibig. isa... dalawa... mga limang minuto kaming naghalikan na para bang hayok na hayok kami sa isa't isa. kumalas ako sa pagkakahalik at pinasadahan ko ng dila ko ang leeg nya... at dahan dahan akong bumaba papunta sa utong nya. napaungol si Sir John ng sinimulan ko nang sipsipin ang nipples nya. ang kamay ko naman ay walang paglagyan at panay ang paghaplos sa katawan ni Sir John. hanggang sa tumigil ito sa puwet nya at mariin ko itong pinisil-pisil.

lumalaban din sa kama si Sir John, libog na libog nyang nilalaro ang dibdib ko ng kanyang kanang kamay, habang ang kaliwang kamay nya naman ay hindi na nakapagpigil at dinakot na ang tindig na tindig kong tarugo. nilaro nya ito ng nilaro. hanggang sa bumigay na talaga sya at agad agad nya itong isinubo.

"shiiiit!!" hindi ko mapigilan ang sarili kong mapasigaw sa pagtsupa ni Sir John. masarap ang hagod ng bibig nya sa galit na galit kong alaga. tumitirik na talaga ang mata ko sa sarap. at mukha namang sarap na sarap si Sir John sa titi ko. talagang hindi nya pinakawalan ang alaga ko.

nakakuha ako ng tyempo para makawala sa bibig nya, at ako naman ang sumubo sa noon ay mainit-init at naghuhumindig na sawa. nilaro ko ng nilaro sa bibig ko ang ulo at katawan ng alaga nya, at napapaindayog sa sarap si Sir John. sabay na sabay ang bawat ayuda nya sa bawat indayog ng bibig ko, para bang nagsasayaw kami.

at ilang minuto pa, pinakawalan ko ang titi ni Sir John at muli kong binalikan ang butas ng puwet nya. binarurot ko ito gamit ang aking dila, at ramdam kong tirik na tirik na ang mata ni Sir John sa sarap. panay ang dila at paminsan-minsang pagkagat ko sa napakasarap na puwet ni Sir John, at panay naman ang halinghing ng binata.

pagkatapos noon ay binalikan ko ang bibig ni Sir John. muli kaming naglaplapan habang ang mga kamay namin ay abala sa pagpisil-pisil sa aming mga alaga. tuloy tuloy kami sa kalibugan namin, hanggang sa maya-maya pa ay bumilis na ng bumilis ang mga galaw namin.

"malapit na ako sir." sabi ko kay Sir John.
"sige, sabay tayo." sagot nya.

lalo pang bumilis ang pagjakol namin sa mga titi namin habang dumidiin pa lalo ang halikan naman. hanggang sa sumirit na ang malapot na katas mula sa aming mga tarugo na syang tumalsik sa aming katawan.

pagod at hapo, humiga lang kami ni Sir John at nagpahinga saglit. pagkatapos ay naligo muna sya, then ako. nagbihis kami, kaunting kwentuhan, at iniabot na nya sa akin ang bayad. lumabas kami ng motel at naghiwalay ng landas na parang walang nangyari, pero kita sa ngiti ni Sir John na masaya sya na naging aksyon namin.

"itetext ulit kita" sabi nya pa bago kami maghiwalay.
"sige po. ingat pag-uwi." sagot ko sa kanya. at lumakad ako papunta sa sakayan ng bus na may ngiti sa labi dahil isa na namang kliyente ang napasaya ko.

* * * * *

iyan ang isa sa mga example ng common na client. walang kakaibang nangyari. walang drama or kulit or anything bloggable... pero nai-blog ko pa rin.

boring ba?

28 January 2012

CallBoy Shiatsu

pag may nangyari bang kamalasan sa akin dahil sa clients, bobo o tanga na agad? hindi ba pwedeng masyadong lang munang mabait? or masyado lang nagtiwala? ang harsh ng ilang comments sa last two posts ko. kaya pasalamat na lang talaga ako at may option to screen the comments, haha!

* * * * *

hinga ng malalim...
ilabas ang hangin...
hinga ng mas malalim...
PIGIL!!!

okay na po. dental na po kayo sir.

isa yan sa mga paborito kong part ng medical exam. nakakatuwa kasi yung script eh. parang kung ano lang yung ginagawa.

and, yes, my friends... i had a medical examination kanina... a pre-employment medical examination!!!

bilang bahagi na rin ng pinangako ko sa sarili kong pagbabago ngayon 2012, binalikan ko ang isa sa mga call centers na inaplayan ko dati kung saan pumasa ako pero natagalan bago nila ako mabigyan ng training schedule. and nung time na tinawagan nila ako for training, empleyado na ako sa spa ng friend ko kaya di ako nakacommit.

makalipas ang halos isang taon, kinailangan ko ulit pumunta sa internetan para magpa-print ng resume ko. pero dalawang kopya lang ang pinaprint ko. malakas ang loob ko na hindi ko kailangan mag-apply sa maraming call centers para magkatrabaho (yabang!).

at pagka-print nga ng resume ay pumunta na ako ng makati. walk-in applicant. submit ng resume, then hintay hintay saglit hanggang sa tinawag na ang unang anim na sasabak sa initial interview. isa ako dun.

dakdak dakdak, mister friendship kunyari during the initial interview (group interview, so more than the hr, kasama ko rin yung limang tinawag), at pagkatapos ay isang maikling listening exam. pinalabas kami saglit at pinaghintay ng results. ilang minuto pa, lumabas na ang hr at tinawag kami isa-isa para bigyan ng maliit na papel. kanya-kanyang bukas. ayus. endorsed to final interview! out of the 6 people in our batch, may isang lumabas. bagsak.

oras ng final interview. one on one na ito. babae ang interviewer ko, at hindi maganda ang aura nya, parang second day ng period. pero kailangan i-maintain ang Sandra Bullock na peg ko ng pagiging congenial, kaya ngiti ngiti at perky perky pa rin ako habang naglalakad kami papunta sa interview room. at pagkatapos ay sinimulan na ni Lady Gaga (poker face kasi sya! as in!) ang interview kay Sandra Bullock. at sa totoo lang... hindi ko alam kung interview ba ang pinasok ko, o interrogation! sa tindi naman kasi ng mga tanong nya, at ng mga follow-up questions nya sa tanong nya, hindi ko alam kung hr ba sya o abogado! for example.

hr: so, your last call center employment lasted until may 2011 and you're applying for a job just now?
bs: yes.
hr: why?
bs: *kinuwento ko yung nangyari nung nag-apply ako sa kanila last may at november na nila ako tinawagan*
hr: so why did you decide to apply with us again?
bs: *pasipsip kuno na i heard a lot of positive things about their company keme keme*
hr: but that's more than 6 months ago. why did you not accept our offer that time?
bs: i was a little busy during the time i got a call from your company.
hr: so you're not busy now?
bs: i can say i can manage my time easier now.
hr: there's something i'm not picking up here... *at tinignan nya ng masalimuot yung resume ko* how did ou manage to survive for 6 months without a job?
bs: i stayed with my family. my sister acts as the bread winner *palusot lang. syempre, di ko naman pwedeng sabihing nagbebenta ako ng katawan, ng ligaya, ng laman, pati na ng laman-loob, bituka, at balun-balunan*
hr: okay... so if your sister can already support your family, why do you still need to look for a job?

sa totoo lang, naguguluhan na rin ako sa gustong mangyari ni Lady Gaga. hindi ko alam kung gusto nya bang lumuhod ako para sabihin sa kanyang kailangang-kailangan ko ng trabaho, or gusto nyang isiwalat ko ang lahat ng baho sa buhay ko sabay repent sa dulo with matching "bata ako, nagkamali ako, pero hindi pa siguro huli ang lahat upang buuin ko ang magulong buhay ko patungo sa matuwid na landas." pero isa lang ang naisip ko na sagot.

bs: well, extra money won't hurt, right?

at natahimik si Lady Gaga... and from that, nabago ang mood... naging kalmado na sya. mula sa tanungan portion na kulang na lang eh may nakatutok na incandescent bulb sa ulo ko na sumusuray-suray, bumalik kami sa normal na call center interview. ilang minuto pa at natapos na rin. labas daw muna ako at maghintay ng 5 minutes for the results.

hintay ulit... limang minuto... hanggang sa naging sampu... labinlima... at dalawampu! ang tagal! nakakainip! at nakakakaba. dahil sa matinding tanungan namin tungkol sa employment gap ko, nawala ang kompyansa ko sa sarili at sa unang pagkakataon ay kinabahan na naman ako after an interview. maya-maya pa, lumabas na nga si Lady Gaga at inabutan ako ng maliit na papel.

ayus! endorsed for computer-based exam!

tanggal ang kaba! wala akong problema sa computer-based exam! mani na sa akin yun. answered the exam in a breeze at pagkatapos ay sinabihan na akong bumalik ng alas-sais ng gabi for my job offer!

yehey!!! ayoko mang tanggapin na muli kong binalikan ang industriyang ilang beses ko nang isinuka, wala na akong pakialam dun. ang mahalaga, may trabaho na ulit ako.

and this... my dear readers... is the third strike!

opo. anytime soon, BoyShiatsu will stop as a masseur na. i may still accept appointments from previous clients, maybe. pero new clients? hindi na. unless tempting ang offer sa akin! hahahaha!

and the blog? it may stay... or it may not. sabi kasi ng ilan ring nagcocomments, nagiging boring na daw yung blog ko at panahon na daw siguro para itigil. sabi naman ng iba, ituloy ko pa rin daw kahit hindi na ako nagmamasahe. kaso kung ganun, saan naman ako kukuha ng mga ikukwento ko diba? then, i remembered... napakarami ko pa palang hindi naikukwento. so i can still keep the blog for a few months. or ewan. bahala na! basta sa ngayon, masaya lang ako na may regular source of income na ulit ako at hindi ko na kailangang mamroblema kung saan ako kukuha ng pangkain, pambayad sa mga bayarin, o pambili ng ecstasy! (hahaha! joke lang yung huli.)

26 January 2012

Strike 2

dahil sa nangyari sa akin nung isang araw, talagang tumatakbo na sa isip ko na tuluyan nang itigil ang pagiging pokpok. strike 1 na yun. and 3 strikes, i'm out. yun ang sabi ko sa sarili ko. naghahanap ako ng signs kung titigil na ba ako o hindi pa. at eto nga...

* * * * *

matagal nang nagtetext sa akin si Sir Ryan. pero laging hindi natutuloy ang appointment namin. ewan ko ba, hindi ako kampante. parang everytime magtetext sya, may mali. isang beses, sabi nya taga-pasay daw sya. then sumunod, taga-manda daw. umabot na sa point na ayoko na syang replyan.

and ngayong umaga nga, nagtext ulit sya. nagtatanong kung available daw ba ako. dahil kailangang-kailangan ko ng pera para makabawi sa nangyari sa akin nung isang araw lang, pumayag ako. this time, nasa makati daw sya. maayos ang naging usapan. alam nya ang rates at limitations ko, at alam ko kung ano ang gusto nya. sex lang daw.

pupungas-pungas pa, bumangon ako at nagprepare papunta ng makati. partidang kapus na kapos ang pera ko eh sumugod pa rin ako. source of income. pantawid gutom sa ilang araw.

habang nasa byahe ako, tuloy tuloy ang pagtetext namin ni Sir Ryan. he texted me his room number, at sinabihan akong dumiretso na lang paakyat. panay pa ang check nya sa akin kung nasaan na ako. parang sinisigurado nya talaga na pupunta ako.

maya-maya nga ay dumating ako sa nasabing condominium... makati executive towers 1. dumiretso ako sa front desk dahil sinita nila ako ng sinubukan kong dumiretso sa elevator.

"sa unit 2215 po."
"kanino?"
"Ryan Bernal po."
"sige, login ka muna. pengeng id."

and so i followed. i texted Sir Ryan na paakyat na ako bago sumakay ng elevator.

ding... ding... ding.. ding... ding... maraming stop-overs ang elevator, parang mga bus lang sa edsa. at dumating nga ako sa 22nd floor. hinanap ang 2215 at kumatok. bumukas ang pinto at pinapasok naman ako ng lalaking nagbukas nito. medyo balingkinitan, pero hindi ko masyadong maaninag ang mukha... sobrang dilim kasi ng sala area. maliit na liwanag lang mula sa bedroom ang nagsisilbing lighting ng lugar, na may kaagapay na malakas na David Guetta music.

"sino ka?" tanong sa akin ni Sir Ryan.
"ha?" naisagot ko. ang weird na kanina pa kami magkatext at pagkatapos ay tatanungin nya ako kung sino ako.
"i mean, sino ba yung kausap mo bago ka pumunta dito?"
"er... kayo po. magkatext tayo diba?"
"ako?"
"opo. eto pa yung text mo o." at ipinabasa ko sa kanya ang message.
"ahh... hindi ako si Ryan."

nagulat ako sa sinabi nung lalaki? paanong hindi sya si Sir Ryan? eh magkatext kami kanina pa! at kung hindi nga sya yun, bakit nya ako pinatuloy?

"huh? ang gulo? bale sino yung katext ko?"
"si Ryan."
"ikaw yun diba? bahay mo to?"
"hindi nga ako si Ryan. sa planetromeo nya ba nakuha number mo?"
"hinde. kung hindi ikaw si Ryan, asan sya? kilala mo ba sya?"

ngumiti lang si mamang balingkinitan. and then there was awkward silence.

"so, paano to, aalis na lang ako?"
"um..."
"anong um?" medyo napipikon na ako.
"oo. sige. alis ka na."

and ganun ganun na lang, lumabas ako ng unit at ng nasabing condo. sinubukan kong tawagan ang number ni Sir Ryan. nag-ri-ring... pero kina-cancel nya yung call. ilang beses pa, pero paulit-ulit ang nangyayari. hanggang sa sumuko na lang ako at tinanggap ang katotohanan na nagago na naman ako ng isang kliyente.

eto na naman. sinusubukan kong maging mabuti at wag magtanim ng pagkainis at galit sa mga tarantadong trippers na ganito... pero talagang hindi ko maiwasan. ano ba ang nakukuha mo kapag na-jo-joke time mo ang isang tao? anong satisfaction ba ang dulot nito? bakit may mga taong walang magawa sa buhay at ang gustong gawin ay manira ng araw ng mga taong wala namang ginagawa sa kanila? ganun ba talaga kahirap maging mabait kaya pinipili na lang nilang maging salbahe? ayoko nang mag-isip. ganitong-ganito din ang takbo ng utak ko nung isang araw, at wala rin naman akong nakuhang sagot sa mga tanong ko.

kamalas-malasan... strike 2 in one week... ano ang strike 3? kailan? paano?

* * * * *

and ilang minuto pa nga lang, may tumawag sa akin na galit na galit at pinagmumura ako sa telepono. ramdam na ramdam ko ang galit ng caller at tagos hanggang buto ang malulutong na pu-tang-i-na-mong-ha-yop ka na lumalabas sa bibig nyang ang sarap buhusan ng hand sanitizer (baka sakaling luminis). kabit daw ako ng asawa nya at ako daw ang dahilan kung bakit nakakanda-leche-leche ang relasyon nila.

pero may bloopers...

una... babae ang caller! hindi ko alam na kerida na pala ako ng isang straight guy!

and pangalawa...

caller: putanginamo hayop ka! kabit ka ng asawa ko! gago ka!
me: ha? hindi ko po kayo kilala. baka po wrong number kayo.
caller: tangina mo! nagma-maang-maangan ka pang gago ka! ikaw si Mike diba?
me: um... hindi po Mike ang pangalan ko.
caller: ...

and the call ended.

whew! akala ko strike 3 na.

24 January 2012

Man Of Steal

bakit ang tagal bago mag-post ulit ng blog si BoyShiatsu? eto ang dahilan...

dahil chinese new year, nagpa-feng shui ako. ang sabi sa akin, para daw maswerte ang buhay ko ngayong 2012, kailangan daw eh tuwing martes at biyernes lang ako nag-o-online. kaya ayun!

then, nalaman ko... lasing pala yung nag-feng shui sa akin. barkada ko. bulaang propeta!

hehehe... sobrang busy lang kasi this past few days. at tsaka nagtitipid na rin. hindi ko maintindihan kung bakit sobrang matumal ang clients ngayon. kahit yung mga kilala kong in the same line of business (naks! ang professional pakinggan!) eh hirap din sa paghanap ng client. kaya bawat sentimong kinikita ko ngayon eh inilalaan ko muna sa mga mas importanteng bagay kagaya ng pambayad sa kuryente, upa sa bahay, pampaload, at pambili ng isang slice ng pinya for dessert every lunch time.

ang nakakainis... kung kailan naman nagtitipid ako at kapos na kapos sa pera, tsaka ka pa aatakihin ng masasamang loob.

binabasa daw lagi ni Sir Clark ang blog ko kaya naisipan nyang mag-email sa akin at i-avail ang service ko. syempre, laking tuwa ko naman! dahil sa tumal ng clients ngayon, heto't may isang potential client na sobrang interested ako i-hire. source of income. finally. ikatlo ko pa lang sya ngayong 2012. and maswerte pa ako kasi i-e-extend daw ni Sir Clark ang pag-hire sa akin, so dagdag bayad yun. dagdag income.

nagkasundo kami na sa cubao na mag-check-in. tinatawagan nya pa ako from time to time to check kung nasaan na ako. and since nauna ako sa cubao, binilinan nya na ako na mag-check-in ng good for 12 hours na kwarto. babayaran nya na lang ako pagdating nya. and so i did.

naligo at nagprepare na ako. at makalipas nga ang almost 1 hour ay dumating na si Sir Clark. mukhang maayos naman. mukhang matino kausap. kwentuhan saglit at pagkatapos ay sinimulan na ang unang yugto ng aksyon. mas mahaba sa normal ang masahe na gusto ni Sir Clark, and i committed naman. then pagkatapos, isang maatikabong extra ang ipinaranas ko sa kanya. halata namang nasarapan si Sir Clark. and masaya ko, kasi i have another satisfied client (and, to think na round 1 pa lang yun!), which means a possible regular client... maganda sa business yun!

nagpaalam ako kay Sir Clark na magsa-shower lang ako saglit para naman fresh ako habang nakahiga kami sa kama para sa kwentuhan. inofferan ko pa siya na sumabay sa akin, pero pinauna nya na ako at manonood lang daw muna sya ng tv.

ligo ligo ligo. pa-fresh pa-fresh pa-fresh. hanggang sa mukhang tao na ulit ako.

lumabas ako ng kwarto... and was surprised to see na wala na sa kwarto si Sir Clark! ni hindi ko man lang namalayan na lumabas na pala sya ng kwarto habang naliligo ako. kaya pala malakas yung sound ng tv. anak ng pucha! unang beses akong takbuhan ng client... at ang pangit ng pakiramdam, lalo na't alam mong wala ka namang ginawang masama at ginawa mo ng maayos ang trabaho mo. inis at iritado, i grabbed my phone and tried calling him nang may mapansin pa akong weird.

katabi ng phone ko ay yung wallet ko... nakabulatlat.

agad kong chineck yung wallet ko... to find out na wala na yung tatlong libong laman nito. tatlong libo na kinailangan ko pang utangin sa mga kaibigan ko para pambayad sa kuryente at sa utang ko sa bombay sa amin dahil nga wala akong kapera-pera. tatlong libo... nawala sa isang pitik.

lalong nadagdagan yung pagkainis ko. agad kong tinawagan si Sir Clark. may sumagot naman... babae...

"the number you have dialled is currently unattended or out of coverage area.'

tangina!!! nagtrabaho ka ng matino at nakisama ka ng maayos, tapos ganito pa ang gagawin sayo?

naiiyak na ako sa motel dahil sa nangyari. though thankful na rin ako na hindi nya kinuha ang mga phones ko o ang ipod touch ko, nalulungkot pa rin ako na ninakawan nya ako ng pera. matatanggap ko na pa hindi nya binayaran yung service ko at yung ipinang-abono ko sa motel. pero yung kunin pa yung kakaunting perang nasa wallet ko na gagamitin ko sa importanteng mga bayarin... sobra sobra na naman yata yun! at ang hindi ko pa maintindihan... bakit kailangan nyang gawin sa akin yun?

at dahil nga wala na akong pera natira (meron, tatlong pisong barya na nasa coin pouch ko!), hindi ko alam kung paano ako kakain (since nagugutom na ako that time) at kung paano ako uuwi! kahit papaano, mabuti na't bayad for 12 hours yung kwarto, so pwedeng dun lang muna ako mag-stay habang nag-iisip ng paraan.

ayoko nang mangutang. utang yung perang ninakaw sa akin, ayokong madagdagan ang utang ko para pambayad-utang. paikot-ikot lang yun. sinubukan kong itext isa-isa ang ilan sa mga clients at ang mga nag-inquire kung interesado silang magpaservice at hindi na nila kailangang gumastos ng pang-check-in since may kwarto na. nag-offer pa nga ako ng mas mababang presyo para lang kagatin na nila at magpaservice sila. pero, sa kung ewan na paraang nagbibiro ang tadhana, kung kailan kailangan mo ng pera, tsaka walang available na client.

mukhang wala nang choice... i resulted to pangungutang.

itinext ko ang ilang mga kaibigan na pwede kong mahiraman ng kahit maliit na halaga, para lang may pamasahe ako pauwi at kaunting panggastos. pero, mukhang hyper mode si tadhana sa pagtitrip ngayon... walang available, or walang gustong magpahiram.

medyo lumalalim na ang gabi... lumalalim na rin ang gutom ko at ang frustration ko. i'm stuck in this motel until 5am and then i don't know what's next. sinubukan ko ulit tawagan si Sir Clark, baka sakaling this time eh makontak ko na sya... pero yung babae pa rin ang sumagot.

nakatulog na lang ako sa kama kakaisip ng kung anong pwedeng gawin. laking pasalamat ko ng biglang nag-ring ang cellphone ko. si Kulot, yung best friend ko. ayun at susunduin nya na lang daw ako dun sa motel para makauwi na ako.

at least na-solve yung problema ko na makauwi. at, kahit ayoko, pinahiram nya na rin ako ng pera para nga may panggastos ako.

sinubukan kong kontakin si Sir Clark sa email nya... pero nag-fail. email address unreachable. and so, it's official... biktima ako!

bakit kung sino pa yung walang ginagawang masama, sya pa ang napagtitripan ng masasamang loob? hanggang ngayon, hindi ko pa rin lubos maisip kung bakit ginawa sa akin yun ni Sir Clark. ano bang kasalanan ko sa kanya? bakit wala syang konsiderasyon? nagtrabaho ako ng matino, tapos ganito pa ang igaganti sa akin? ang hirap na nga ng current status ko ngayon, pinahirapan nya pa ako lalo.

malamang sa malamang eh mababasa ni Sir Clark ito. gusto ko sanang maghabol pero mukhang wala na akong magagawa. sana lang eh maisip nya na wala akong ginawang masama sa kanya. i don't really believe in karma, but i would like to have faith in it this time. or kung ano man ang rason kung bakit kailangan nya akong takbuhan kasama ang pera ko, i hope it's for something good at hindi lang kademonyohan. and i hope eh hindi nya na gawin sa iba yung ginawa nya sa akin.

parang lalo na tuloy nagiging concrete yung idea ko to quit this job...

19 January 2012

PNB

first of all, sorry at ngayon lang nakapag-blog. maraming ginawa, kaya di nakaka-online. nakakatuwa at nakakataba ng puso na may mga readers na nagtetext at nag-i-email sa akin para magtanong kung bakit wala pa akong update. salamat.

* * * * *

ilang beses ko na sinabihan ang sarili ko na mag-open ng bank account para may pinatutunguhan ang pera ko, pero lagi na lang akong pumapalpak. though, natutuwa ako kasi, just like readers na nagreremind at nag-i-inspire sa akin to write more entries, may mga taong tuloy tuloy lang ang pag-remind sa akin sa kahalagahan ng pag-iimpok sa banko. isa dito si Sir Bot.

matagal-tagal ko na ring client si Sir Bot. mabait sya, makulit, at makwento. siguro kasi comfortable na sya sa akin. hindi naman kasi kami nag-start sa ganung warm treatment.

alas-otso ang appointment namin, pero 9pm na ako dumating. pagdating ko sa place nya, punong-puno na ako ng kahihiyan for being one hour late.

"gandang gabi po sir. pasensya na po, na-traffic lang."
"okay lang." sagot ni Sir Bot, very blunt and expression-less.

patay. halatang badtrip na si Sir Bot. pero hindi ako kailangan magpa-apekto! kailangan slightly-bubbly and slightly-sexy pa rin. pero since na-traffic nga ako (totoo naman kasing na-traffic ako!), mukha na akong gusgusin.

"shower lang po ako."
"okay. doon." very blunt ulit si Sir Bot as he pointed where the washroom is.

ligo ako at sinigurado kong mukha akong masarap bago ako lumabas ng cr. pinapuwesto ko na rin si Sir Bot sa kama nya at sinimulan ko na ang masahe.

"okay lang po ba?" tinatanong ko sya paminsan-minsan to para sigurado akong gumaganda na ang mood ni sir. pero sa libong beses na tinanong ko sya, iba't ibang accent at pa-cute na ang ginawa ko, isa lang ang sagot nya.

ok lang... in his flat line tone.

pucha! mukhang dead case na to. officially bad-trip na si Sir Bot. epic fail yung pagiging late ko.

pero may natitira pa naman akong pag-asa... extra!

matapos ang masahe, sinimulan ko nang laru-laruin ang mga bagay na di masyadong nilalaro sa katawan ng lalaki, lalo na in public. alam kong i'm doing a good job (sus naman! ilang taon ko na ginagawa to! ahehehehe...) pero hindi ko pa rin maiwasang dumepende sa reaction ng ka-sex ko. kagaya nga ng lagi kong sinasabi, ang sex is two-way. kung gusto mong magperform ng wild ang kapartner mo, do something to motivate him. pag sumisigaw-sigaw sa sarap ang kalaro ko, mas lalo akong ginaganahan.

pero si Sir Bot... eto't parang natutulog lang habang nilalaro ko!!!

na-conscious tuloy ako... am i that bad? naintindihan ko na mali nga naman na one hour late ako sa appointment namin, pero hanggang sa extra part ba naman eh bitbit nya ang pagkairita nyang yun at hindi nya na-a-appreciate yung pag-a-acrobats ko? malala na to.

sinubukan kong i-level up pa ang level 10 ko nang performance... gawin nating level 20. habang nilalaro ko sya, ako na rin ang umuungol... baka madala ko sa moans and groans si Sir Bot. pero pagsulyap ko sa kanya... para lang syang si Jacky Lou... blangko!!!

wala na akong magagawa. bad shot na talaga ako kay Sir Bot. kaya tinuloy tuloy ko na lang... when i remembered one thing... nipples!

habang kinakamay ko ang junjun ni Sir Bot ay dahan dahan kong dinilaan ang katawan nya pataas sa nipples nya, at ito naman ang dinila-dilaan ko. sinipsip. hinimod-himod. kinagat-kagat. at napasulyap ako sa reaction ni Sir Bot... and nothing has changed.

pocha na talaga. it's official... wala na akong magagawa. so tinuloy-tuloy ko na lang ang extra. nagulat na lang ako ng nakatingin ako kay Sir Bot at walang ka-kislot-kislot ang mukha nya, pero bumabaha na ng puting something sa bandang tummy nya. job well done, kumbaga!

kaswal na tumayo si Sir Bot at pumunta sa banyo, at ako naman ang naligo pagkatapos. nagbihis. umupo sa sofa habang hinihintay na mag-prepare si Sir Bot. lahat yun... tahimik na naganap. awkward silence.

maya-maya pa ay natapos si Sir Bot pagpeprepare. iniabot nya sa akin ang bayad, and then he spoke something different after all this time...

"kain tayo!"

and from then on... naging madalas na ang pag-hire sa akin ni Sir Bot, na palaging may dinner at kwentuhan after the sex.

which makes me think... palpak ba ang performance ko at nagtitiyaga lang si Sir Bot na mag-dinner with me after sex as courtesy? pero kung palpak ako, why does he keep hiring me?

hanggang sa isa sa mga dinner namin ay nalaman ko ang sagot nya.

"tahimik lang talaga ako at sobrang walang imik kapag sex... or siguro kasi medyo nakakailang pa rin kahit papaano. pero sobrang nasasarapan ako sa performance mo."

okay... siguro talagang PNB lang si sir... it's either Patay na Bata, or Papang Naka-Botox!

12 January 2012

BoyShiatsu Nation Tour 2012: The Kick-Off

at ganun ganun na lang... bigla akong na-schedule na pumunta ng cagayan valley bukas! YAY!!!

and with that, i will introduce a new segment dito sa blog ko... "What The Hell Am I Doing In ____?" kung saan i will post photos i took from the new places i will visit.

nasa akin pa rin kasi ang digicam ng ate ko, at mukhang wala nang saulian na magaganap, ahehehehe...

at malakas ang kutob ko na marami akong places na mapupuntahan this year.

sa mga taga-cagayan, kitakits po tayo! (naks! parang artista lang!).

my friend told me na it's like the North version of Boracay daw... so beach shorts, prepare for an early dip this year!

excited na ako!

11 January 2012

Un-Understandable

isa sa mga challenges na kinakaharap naming mga masahista is ang paghahanap ng client... lalo na pag kailangang-kailangan namin ng pera.

kagaya sa pagkakataong ito... na bente pesos na lang ang laman ng wallet ko. and with this, what i do is mangulit ng mga clients, hoping na may matisod akong appointment. well, hindi naman totally nangungulit, nangungumusta lang naman.

syempre, hindi nawawala ang mga regular clients. pero hindi naman sila available anytime. may mga buhay din silang inaasikaso.

unlike other masseurs na kilala ko, i keep a list of people na nag-i-inquire sa akin pero hindi nagpapaschedule (though they will text me daw kung kailan sila magpapamassage). baka sakaling dumating yung araw na maitext ko sila at bigla nilang maisip na "oo nga, kawawa naman itong batang ito. sige na nga, papatusin ko na yung service nya."

nandyan din naman yung mga tipong nag-i-inquire, tapos ang dami-daming itinatanong, then biglang hindi naman pala interested. i still keep their number... baka dumating ang araw na maging interesado na sila.

at nandyan yung mga nag-i-inquire, magpapa-schedule, and yet on the day itself, ikacancel.

may kanya-kanyang reasons na naiintindihan ko naman, like biglaang work commitments, biglaang family commitments, biglaang partner commitments, biglaang friends commitments, biglaang pet commitments, at biglaang commitments that involve national security. it's okay. syempre, uunahin ang mga importanteng bagay kaysa sa luho. understandable.

meron naman na magkacancel dahil biglang hindi available ang place dahil may dumating na parents, kapatid, pinsan, officemate, neighbor, enemy, or zombie. eto yung mga tipo ng tao na hindi preferred ang motels dahil baka ma-video sila. understandable.

meron namang mga nag-ka-cancel dahil sa biglaang gastos. yung tipong kinailangan agad agad na magbayad ng bill, or bumili ng pagkain, or magpaload, or mag-donate sa charity. understandable.

at nandyan yung mga tipong nag-ka-cancel dahil lang tinamad... or natakot... or kinabahan! napaka-unprofessional. not understandable.

kailan lang eh may nagtext sa akin to inquire about my service, si Sir Juan. so syempre, send ang template. and then he will text me na lang daw kung kailan sya magpapaservice. so i did not expect na. then one time, nagtext na lang sya at nagsabi na he would like to avail my services daw. ayus! alas-syete ang usapan namin, that night. saktong-sakto... i need to settle some bills.

bandang tanghali, nagtext ang isa sa mga regular ko ang nag-request na i-service ko sya that night. kahit na alam kong minsan lang mag-text itong regular kong ito at sure shot na malaki ang ibibigay nya sa akin (kung mag-tip kasi, mas malaki pa kaysa sa basic charge!), more than enough sa bills ko, i still decided not to accept it dahil may naka-schedule na sa akin for that night. professionalism kumbaga.

six o'clock came, one hour before the service. naka-prepare na ako at halos paalis na ng bahay when i texted Sir Juan. then he replied na i-cancel na lang daw nya yung appointment. when i asked why, ang ganda naman ng naging sagot ni Sir Juan.

"wala lang. tinamad lang ako."

wow ha! ang ganda naman ng timing nya na tamarin! pero i still tried to kept my cool and found out another reason kung bakit nya kinancel.

"natatakot kasi ako eh, tsaka kinakabahan."

eto yung hindi ko ma-gets. mukha ba akong halimaw sa banga para katakutan? or zombie kaya? or holdaper? bakit natatakot sila sa akin, or kinakabahan sila sa akin? bakit nung nagpa-book sila eh siguradong-sigurado na sila, pagkatapos eh kung hindi ko pa tinext eh hindi pa sasabihin na ika-cancel na lang dahil lang sa tinatamad or natatakot?

naiintindihan ko naman na wala akong karapatan mag-demand or magpumilit na ituloy yung appointment dahil kailangan ko yung pera. hindi ko lang maiwasan na mainis dahil syempre, planado mo na kung saan gagamitin yung pera eh. expected na. naka-budget na. bagama't hindi mo pa hawak, sinigurado na sayo na mahahawakan mo yung pera, therefore may pinaglaanan ka nang pagkakagastusan (kahit mali ang ganung mindset). pero, ayun... dahil lang tinamad si Sir Juan, ako ang kawawa.

un-understandable.

i tries texting the other client na nag-inquire... hindi na daw sya available for that night. which means one thing... kailangan ko na naman mangulit ng ibang clients para lang may pambayad ako ng bills for that night!

nakakatamad... pero hindi ako pwedeng tamarin. una, dahil kailangan ko. and pangalawa, dahil professional ako!

07 January 2012

Farewell BoyShiatsu

limang araw akong stranded sa rizal. hindi ako makaalis hindi dahil sa ayoko, kundi dahil wala akong pera. okay lang sana mag-stay sa bahay kung may pagkakalibangan... kaso wala!

at sa tagal ko nga dito, at dahil new year na rin, hindi ko naiwasan ang sarili ko na gumawa ng plano at new year's resolutions... mga bagay na gusto kong baguhin para sa taong ito.

palaging kasama sa new year's resolution ko ang pag-aayos ng physical looks ko... pero palagi akong failed. this year, seseryosohin ko na talaga (sinabi ko na rin last year yun, pero palpak pa rin!). pero, pramis, this year, eeffort na talaga ako.

maraming beses ko na rin sinabi sa sarili ko na kailangan ko na talagang mag-invest sa mga material things na gusto ko like gadgets, sariling condo unit, and a car (whew! ang bigat!). and with this, kailangan ko na talagang magkaroon ng bank account and maintain it.

ayusin ko na rin ang passport ko, para naman ma-experience ko nang lumipad palabas ng bansa. hehehe...

lagpas na ako sa first quarter ng buhay ko... panahon na rin siguro na magkaroon ng mas matinong tatahakin sa buhay. enough of being idealistic and time to face the reality. masakit, pero kailangan tanggapin ang katotohanan na madalas, ang bagay na nagpapasaya sayo ay hindi ang bagay na mag-aayos ng buhay mo.

panahon na para maghanap ng trabaho at mag-stay sa trabahong ito. enough of the hundreds of bullshit reasons in quitting like boredom, hindi masaya, or small issues. matanda na ako, hindi na ako bata para maging apektado sa mga maliliit na bagay.

at sa taon ngang ito, malamang sa first quarter pa, ay parang naiisip ko nang itigil na ang pagiging pokpok at mag-focus na lang sa ika nga nila eh mas matinong klase ng buhay... hindi madali, pero kakayanin, alang-alang na rin sa itinakdang standards ng sambayanan. at nakakapagod na ring ma-stress sa kakaisip kung saan ka kukuha ng pera.

sa totoo lang, mahal ko na ang ginagawa ko. bukod sa pagiging comfortable ko sa ganitong kalakaran, hindi ko itinatanggi na medyo madali magkapera sa ganitong paraan kaysa buryuhin ko ang sarili ko sa opisina. pero, hindi ako pwedeng maging ganito habang buhay. at hangga't maaga pa, kailangan ko na itong itigil, para mas madali.

pero naisip ko... may mali nga ba talaga sa trabaho ko? o naiisip ko lang na mali dahil sa idinidikta ng paligid?

paano naman ang mga taong nangangailangan ng masahe? paano ang mga taong nangangailangan ng sex? paano ang mga taong nangangailangan ng makakausap o makakasama?

i guess... it's not farewell boyshiatsu na lang muna...

05 January 2012

Teaser: Farewell BoyShiatsu?

at sa taon ngang ito, malamang sa first quarter pa, ay parang naiisip ko nang itigil na ang pagiging pokpok at mag-focus na lang sa ika nga nila eh mas matinong klase ng buhay... hindi madali, pero kakayanin, alang-alang na rin sa itinakdang standards ng sambayanan. at nakakapagod na ring ma-stress sa kakaisip kung saan ka kukuha ng pera...

03 January 2012

Photoblog: The Holidays

anyunyir to everyone! kumusta naman ang unang putok ng 2012 nyo? yung sa akin, mainit, marami, at medyo malapot. hahaha!

as the title shows, photoblog muna ako on how my christmas and new year went. (wag nyo pansinin yung time stamp, hindi marunong mag-set si ate eh!)

eto yung christmas party ng mga bata na ako yung nag-host. glowsticks courtesy of yours truly! ;-)

the noche buena table for 2011... ang kyut nung dalawang angry birds no (aka: angribosh, sabi ng pamangkin kong 3-year old)? isa-isahin natin ang handa...

bonchon chicken (yum yum!) with spicy mayo, and ang invention ni ate na ham-wrapped hotdogs and cheese, and the gardenia bread on the side

triple chocolate cake from goldilocks... and yes, that's japan's famous apollo chocolate. trip ko lang lagyan para kakaiba yung cake!


chicken hotdog and ube halaya (binawasan na agad ng bayaw ko bago pa ang photo op!)

leche flan na gawa ng mama ko, and grated cheese para sa...

para sa cadbury! ahehehe... spaghetti and meat sauce.

eto yung mga regalo namin for each other. yung mga red ang wrapper (plus the brown paper bag) is galing sa akin, the rest eh galing kay ate.

eto yung altar ng simbahan ng angono where we went to have church nung 25 ng umaga.

the holy family... and the birthday celebrant. (kakalungkot, wala man lang syang nakuhang gifts...)


forward naman tayo sa new year.

the medya noche table... without the angribosh!

pancit malabon with eggs... or eggs with pancit malabon.

chic-boy's cebu lechon liempo with loads and loads of garlic chips

sunog na pork barbecue with super-sarap na sawsawan

gelatine... na mukhang leche flan!

fruits na bilog. hindi na namin kinumpleto yung sa tradisyon na dapar 12 fruits. wala na kasi kami maisip na bilog na prutas na kinakain namin, masasayang lang. i suggested saging, then i-slice na lang para maging bilug-bilog! hehehe...

exchange gift ng angkan namin during our family reunion on the first day of 2012. worth 100 dapat. ang regalo ko is dalawang garapon sa saizen (2 for 88). dinagdagan ko na lang ng 1/4 na asukal tsaka maliit na pakete ng kape, hehehehe... and i got...

wall clock na angribosh! si pinsan 1 yung nakakuha ng gift ko... saktong-sakto para sa boarding house where he lives! (btw, see my new mohawk? hehehe...)

this is me. sa maniwala kayo't sa hindi! ehehehehe... my nephew, tired after maghapong magsasayaw sa family reunion namin.

and eto naman ang version ko ng tired (photo taken nung christmas). yes, tired yan... hindi yan planking! hehe...

i hope everyone had a blast with their year-switch celebration! cheers to a promising 2012. let's enjoy this year... huling taon na rin naman ng mundo ito! haha!

oh... btw... keeping a promise to someone. sabi ko kasi i will post a picture of me playing by myself... so, here...

















BoyShiatsu... playing all by myself. haha!

HAPPEE NEW YEAR!!!

ps: i also updated my pic site. so sa mga nakakaalam nun, you can check it. at least, updated to 2011 yung photos ko dun! hehehehe...