at dumaan na naman ang pinakahihintay kong araw... december 9. nadagdagan na naman ako ng isang taon. at dahil nagkataon na sunday ang special day ko, naging weekend-long ang celebration ko. actually, normal na sa akin ang maraming araw kung mag-celebrate ng birthday, at hindi ko alam kung bakit ako ganun! maraming maraming salamat sa lahat ng mga bumati sa facebook, twitter, bbm, sa text, at sa tawag. (ay, teka... wala palang tumawag! haha!). sa mga hindi bumati, magkakatotoo ang mayan prediction sa inyo... magtatapos na ang mundo nyo sa december 21! bwahahaha! joke lang.
pagbigyan ang bata, let me share how my weekend went. sige na, bertdey ko naman eh! and pasensya na kung medyo mahaba.
* * * * *
pagbigyan ang bata, let me share how my weekend went. sige na, bertdey ko naman eh! and pasensya na kung medyo mahaba.
* * * * *
nagsimula ang lahat ng december 7, biyernes. naisipan kong bilhan agad ang sarili ko ng isang kyut na notebook sa dunkin donuts. and of course, orange yung pinili ko. favorite color.
nung gabi na, inaya ako ng isang kaibigan na gumala. sa totoo lang, wala akong plano talaga. pero since wala naman akong gagawin, sige, sumama na ako. naligo, nagbihis, nagpabango, at nagpapogi. pupunta daw kasi kami sa tides. malay mo makaabot pa ako sa deadline ko sa sarili ko na magkaroon ng special someone bago sumapit ang bertdey ko, hehehehe... at habang naglalakad na ako papunta sa sakayan, nagtext na ang kaibigan ko... hindi na daw tuloy ang gala! anak ng puting penguin! contodo bihis at porma pa ako tapos cancelled? kainis! para hindi masayang ang porma, pumunta na lang ako sa isa sa mga restaurants ng boss ko na walking distance lang. mabuti na lang may gift certificates ako, may budget pambili ng pizza at alcoholic drink. loner kung loner, pero wapakels.
naalala ng manager ng restaurant (na kaibigan ko) na bertdey ko na in a few days, kaya bilang gift nya daw sa akin... tequila train, aka the throat-torture train! anim na shotglasses with tequila and a mix: (from mildest to strongest) orange juice, pineapple juice, amaretto, grenadine, blue curacao, coffee liquor.
at pati si chef, hindi nagpahuli. masarap daw na kapartner ng tequila train... a platter of papadum crisps! tsalap!
umuwi ako ng medyo tipsy pero sobrang happy... looks like the weekend is going to be a really exciting one!
* * * * *
saturday, december 8, immaculate conception. (wala lang, maikonek lang, hehehehe...) maaga akong nagising dahil i'm supposed to meet my boss's partner, may ipinapaabot lang sa akin. pero dahil sa katamaran (at sa hangover), hindi na ako tumuloy. instead, naisipan kong i-declare ang araw na ito bilang "Me Day Before My Bday!" may hashtag pa nga yan eh. sumugod ako sa reyes haircutters para magpagupit at magpa-footspa. pero ang lintek na salon, isa lang ang available na barbero, so pangpito pa daw ako sa pila para sa gupit. sa footspa naman, pangatlo pa daw ako! KALOKOHAN!!! kaya change route ako at pumunta sa waltermart, kahit hindi ako sigurado kung anong salon ang nandon. nakita ko ang freshaire... parang tatak lang ng kendi. tinignan ang list of services. haircut... 130php. check! foot spa... 260php. check! pasok sa loob, nagpalista, at agad akong hinila ni ate papunta sa foot spa corner. pili daw ako ng scent. i chose green tea... para amoy tsaa ang paa ko! ayun. ibinuhos ni ate ang green tea syrup sa lukewarm water na nakalagay sa footspa machine. pinaandar. ibinabad ang paa ko at sinimulang pakuluan hanggang sa lumambot at pwede nang isigang. pagkatapos ay kinudkod ng kinudkod ni ate gamit ang papel de lihang nakadikit sa kahoy. nakakakiliti, pero ayoko namang tumawa ng "hihihi"... baka mapagkamalan akong bakla! (ah ewan!). pagkatapos ng pakuluan at kudkuran, pinahiran ng kung anu-anong lotion ang paa ko, pagkatapos ay hinugasan, at pinunasan. voila! nagmukha nang paa ang paa ko, hindi na mukhang excerpt sa tulay na lupa.
isinunod ang haircut. dahil nagsasawa na ako sa gupit kong mohawk (na according kay ateng manggugupit, hindi daw mohawk yung gupit ko, ducktail daw), nakipagdiskusyunan ako kay ate kung anon magandang gawin sa buhok ko. and nagkasundo kami sa isang magandang resulta... mohawk! this time, yung totoong mohawk. yung pudpod yung gilid, mahaba yung gitna, at manipis yung likod (yung ducktail kasi, pati yung sa likod mahaba, nagmumukha akong moriones!) gupit gupit gupit, ahit ahit ahit, daldal daldal daldal, at natapos na ang obra ni ateng manggugupit! natuwa ako sa gupit ko. and, kagaya nga ng sabi ni Kris Aquino, ayrabet!!!
pagkatapos ng mini-pampering time, oras na para lamanan ang tiyan... go kitaro!!!
starter pa lang yan. may kasunod pa yan na chicken teriyaki bento. gutom kung gutom.
pasado alas-dos na ng hapon ng umalis ako sa waltermart. mabuti na lang at hindi pa nagsisimula ang pride march (ala-una dapat ang start time nya, pero alas-tres na sya nagsimula) kaya nagawa ko pang umuwi, mag-freshen-up, at tumakbo papuntang makati city hall to join the love yourself float. saktong-sakto na bagong gupit ako... pogi... pwede pang mahabol ang deadline! to think na for sure, maraming bakla dun (malamang!), siguro naman (at sana naman!) eh makakabingwit ako ng kahit isa lang (kung more than one, why not! hee hee). and i'm really excited kasi first time kong sasali sa pride march.
sakto ang dating ko sa makati city hall, bago pa lang lumalabas ang float ng love yourself. it's so fun to see old faces and new faces sa sasakyan ng love yourself. matagal-tagal akong hindi naging aktibo sa grupo, kaya sobrang namiss ko sila! more than love yourself, maraming mga lgbt-oriented organizations ang sumali sa parada. iba't ibang sakop, iba't ibang eksena, iba't ibang pasabog, iba't ibang paandar, pero lahat bongga, lahat masaya. may mga naka-bodypaint na gold, may mga naka-9gag-inspired masks, may mga nakaputok na putok na sando at tshirt, at may mga machong naka-heels. ang pakulo ng love yourself, lahat kami eh naka-sash ala-miss-universe. pero hindi bansa ang nakalagay sa sash kundi mga gay attitudes and personalities. at kung suswertehin nga naman, eto ang na-assign sa akin.
saktong-sakto diba? hahahaha! well, proud to be one.
sa kalagitnaan ng parada, naisipan naming bumaba sa float at maglakad na lang... aka, rampah! masayang maglakad, at ang saya na yung mga taong nanonood ng parade na hindi miyembro ng lgbt community ay hindi nangungutya, bagkus ay natutuwa sila sa nakikita nila. may isang grupo pa ng mga nanay na sumigaw na "grabe, ang popogi nyo!" ang swerte ng mga kasama ko, ako lang yung dapat sasabihang pogi, pati sila nadamay! (kapal!). pero may agaw-eksena sa parada. may ilang kabataan (feeling ko mga high school or college students pa lang sila) na may hawak na malalaking flash cards na sumasalungat sa tema ng parada. biruin mo, isa sa mga nakasulat ay "being gay is not good for it is a sin"! tapos meron pang "ang sex bago ang kasal ay isang kasalanan."! pero ang pinakanakakainit ng ulo is yung "god created men and women. the devil created gays and lesbians."! aba aba aba! eksena pala ha! hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at bigla na lang akong lumapit sa isa sa kanila at niyakap ko siya! maya-maya pa, buong love yourself na ang nagkumpulan at yumakap sa mga batang ito. haaayyy... ang sarap sa pakiramdam!
more more lakad, more more picture, at more more kulitan, hanggang sa nakabalik na kami sa city hall. ang daming familiar faces at mga kaibigan na nandun, pero hindi ko na nagawang mag-stay sa open ground para sa program. kailangan ko pang umuwi, magpahinga, at mag-prepare para sa pinakahihintay kong ganap sa araw na ito.
maswerte ako at napili ako ng SPIT Manila na maging bahagi ng palabas nila sa bgc for all weekends of december! wow, as in wow! ang tagal kong pinangarap to, and finally, eto na nga! pagkadating sa bahay, nagpahinga muna ako saglit at nagprepare na para sa show. dumating ako sa bgc at mi-neet ang cast ng SPIT Manila. kasama ko lang sila nung huwebes (regular show nila sa quantum cafe) and yet heto't magkakasama na naman kami. this time, though, hindi na ako audience... kasama na ako sa kanila! yehey!! kumain muna kami at nagkwentuhan, pagkatapos ay nag-briefing sa kung anong mangyayari sa show. until, tick-tock, quarter to 8 na! nag-warm-up games kami backstage at pagtungtong ng alas-otso ay pumunta na kami sa stage at nakipagsayaw kay Santa using bgc's augmented reality screen (aka, kalokohan!) kaunting kulit kulit and then show proper na. ang taas ng energy ko! hindi talaga ako makapaniwalang nandun ako with SPIT cast, performing with them, entertaining the audience. at bagama't maikli lang ang show namin (one hour lang instead of the usual two-hour two-set show), sobrang sarap sa pakiramdam na nakikijamming ako sa mga taong dati eh pinapanood ko lang, at sabay-sabay naming pinapasaya ang mga manonood.
pagkatapos ng show ay pumunta kami sa ortigas kung saan nandoon ang ilan pang members ng SPIT. (dalawa yung show that night, kaya hinati ang grupo). we had dinner at shakeys at pinag-usapan ang naging experience for both shows, lalo na ako at ng isa pang newbie. nakakatuwa ang SPIT Manila people. walang kaere-ere sa katawan. during our kwentuhan, talagang nakikinig sila sa kung sino man ang nagsasalita, kahit ako na saling pusa lang sa grupo. totoo ang mga tawa, bull's eye ang asaran, benta ang mga punchline, at talaga namang clash of the titans kapag debatehan. umabot ng dalawang oras ang dinner at kwentuhan, at nakakatuwa na isa-isa nila akong binati (umabot na kasi ng alas-dose) for my birthday. wow, naalala nila. astig! nakisabay sa isa sa mga miyembro pauwi sa makati, at natulog akong may ngiti sa labi, excited na gumising in a few hours.
* * * * *
december 9... ang bertdey, bow! maaga akong gumising dahil uuwi ako sa rizal to celebrate my birthday with my family (well, the first half of the day at least). ngayon lang ulit ako magbebertdey na kasama sila, kaya sobrang excited ako. although nakakainis kasi ang lakas mang-troll ng telepono ko. saktong ngayong araw pang ito nagloko! pucha lang! but, bagama't importante ang gumaganang telepono sa akin sa araw na ito, i did not let it ruin my day. ngiti pa rin! excited akong nagbyahe papunta sa sta lucia mall kung saan kami gagala ng family ko. ang sarap ng byahe, walang ka-traffic-traffic, laban kasi ni Pacquiao (sidenote: magalit na kayo kung magagalit, pero i'm actually happy na natalo s'ya! hehehe...) pagbaba ko pa lang ng jeep, nakita ko nang nakatayo si mama, si ate, at ang dalawa kong pamangkin sa may entrance ng mall. nakita rin agad nila ako, at agad-agad na tumakbo ang nephew ko papunta sa akin, at yumakap! kasunod naman ang ate nya na agad ring lumingkis sa akin. "happy birthday tito!" bati pa nila sa akin. ang sarap pakinggan... at talagang sobrang na-miss ko sila. dahil hindi pa nag-aalmusal, naghanap na agad kami ng makakainan. and, for a change, hindi kami nag-jollibee! dinala ko sila sa shakeys... excited ang lahat kasi first time nilang kakain dun. pizza, pasta, mojos, and garlic bread... eto ang naging handa ko para sa bertdey ko.
nakakatuwa kasi ang daming pagkain. and nakakatawa yung sa pizza. wala sa kanilang kumakain ng gulay sa pizza, kaya everytime kukuha sila ng isang slice, tinatanggal nila yung gulay... at inilalagay sa plate ko! after ng kainan, pakiramdam ko talaga sobrang healthy ko na! at dahil naibulong pala ng ate ko sa waitress na birthday ko, may libre akong sundae! ayun, ipinakain ko sa dalawang chikiting.
matapos kumain ay umakyat kami sa uppermost level ng mall ng masa (hehehe...) kung saan nandun ang world of fun! pagpasok pa lang, nagtatakbo na agad ang mga pamangkin ko! kanya-kanya nang pili ng rides at games. kaya no choice na ako kundi magpapalit ng tokens. ayun, halos lahat ng game eh nilaro nila. nagkakatuwaan kami ng mga bata ng napansin naming hindi na namin kasunod ang mama ko. aba, ang dalaga (yup, dalaga daw sya! haha!), ayun at nakaupo sa piso games at ang dami na nyang napanalunang tickets! nakakatuwa si mama panoorin pag naglalaro ng piso games. feel na feel nya talaga yung laro to the point na talagang sumisigaw at tumatalon pa sya kapag maraming nalalaglag. i guess may pinagmanahan nga ako when it comes to arcade games.
matapos makakolekta ng maraming ticket ay nag-ikot pa kami sa world of fun to try the rides. sumakay ng carousel yung mga pamangkin ko. nainggit ako, kaso di ako kasya sa kabayo dun sa carousel. kaya sumakay na lang ao dun sa mga de-motor na animal rides. may picture ako, kaso kita yung mukha ko, so hindi ko ipopost! hahaha eto na lang, video ng pagsakay namin ng niece ko sa pambatang coaster train ride.
sorry naman kung medyo nahilo kayo sa walang kwentang video.
pagkatapos mag-hoarding ng tickets, magpakapagod sa rides, at mag-claim ng prizes, pumunta kami sa department store at ibinili ko ng early christmas gifts ang dalawang bata... sandals at laruan. and dahil gusto ko rin ng laruan, inaya ko silang kumain muna sa mcdo bago umuwi... para makapag-happy meal!
jack frost, mr sandman, santa's north globe, santa's elf, tooth fairy, easter bunny... collectively known as the guardians! i'm now a very happy boy!
tinapos namin ang family bonding by having a family photo taken sa may christmas booth ng mall sa halagang 75 pesos! ayoko pa sanang umalis, gusto ko pang makasama ang pamilya ko. kaso i still have a long day, at tsaka nade-deplete na rin ang wallet ko. nagpaalam na ako sa pamilya ko at pumunta ng robinsons galleria para i-meet yung partner ng boss ko (yung utos nya sa akin nung sabado, ngayon ko lang ginawa!). mabilisan lang. ni hindi nga sya bumaba ng kotse. binuksan nya lang yung window, iniabot ko yung dapat kong iabot, and boom! mission accomplished. naglakad na ako at tumawid papunta sa kabilang side ng edsa... and maling lane pala yung napuntahan ko. kailangan ko kasi pumunta ng moa. so umakyat na naman ako sa overpass para lumipat sa kabilang lane.
habang umaakyat ako sa overpass, may nakasabay akong manong in his 50s na may dala-dalang malaking kahon na parang ang bigat bigat. that's it! something new na gagawin ko sa birthday ko... a random act of kindness! nagpresenta ako kay manong na ako na lang ang bubuhat ng kahon. maliwanag naman ang ngiti ni manong sa inoffer kong tulong. kinuha ko ang kahon... and OMG! sobrang bigat na! pero, nandun na rin naman ako, go na! tinanong ko si manong kung saan ba sya pupunta. kailangan nya daw pumunta ng fairview. ibig sabihin, tatawirin ulit namin ang kahabaan ng overpass! so hindi lang pala random act of kindness itong pinasok ko... ambush workout na rin! haha! nilakad namin ang overpass sa ilalim ng galit na araw hanggang sa makaabot kami sa kabilang side (whew!) matamis ang ngiti ni manong at malugod syang nagpasalamat sa akin. hindi ko sya kilala, oero the fact na napangiti ko sya, masaya na ako dun. tumawid pabalik sa kabilang side habang hinihimas ang kanang balikat (nangalay sa bigat ng binuhat ko!) at sumakay na ako ng bus papuntang moa.
nagbyahe ako papuntang one esplanade para sa isa pang bagong bagay na first time kong gagawin sa birthday ko... rumaket! and, nope, hindi naman sya masahe. ibang raket. year-end party ng Aegis (yung call center, hindi yung banda!) and i have a friend who works for the events team who organized it. she asked me kung pwede daw ba akong mag-tao sa registration booth and malugod naman akong pumayag for 2 reasons: (1) something new to do during my birthday, and (2) kailangang ma-refill ang naubos na pera kaninang umaga! madali lang naman ang gagawin. tatayo lang (or uupo, kung may bakanteng upuan) sa registration area, check the ticket and id of the attendees, get the raffle stub, and boom! and 3 hours lang. ayus. it went on like a breeze. nagulat na lang ako na nakaka-tatlong oras na ako! that's it! job well done! iniabot na sa akin ang talent fee (ang bigat pakinggan... talent fee!) ko and i'm good to go. saktong dating na rin ng sundo ko for that night.
isa sa mga blog readers ko, si Jack, ang nag-offer na i-treat ako for dinner on my special day. tatanggi pa ba ako? libreng hapunan? go! and ako pa ang may privilege na mamili kung saan kami kakain. and only one restaurant crossed my mind... yakimix!! mula sa one esplanade, sugod kami sa yakimix... only to find out that the buffet will close in 30 minutes. buffet... 30 minutes... augmented reality (kalokohan!). and dahil nga nag-crave na ako for japanese food, sa katabing restaurant na lang kami pumunta... sumo san!
dahil gutom na gutom, medyo marami akong inorder: kani sashimi, assorted sushi, grilled chicken combo meal, at bottomless green tea (yup, lalasahan ko yung paa ko!). si Jack naman, salad at maki lang ang inorder. first time kong kakain sa sumo san, at natuwa ako sa bilis ng service nila. wala pa yatang five minutes, halos kumpleto na yung order namin. ang mali ko lang, i should have taken a hint from the restaurant's name regarding the serving sizes... sumo san...pang-sumo! HUMONGOUS SERVINGS!!! yung meal na for one, good for three or four!!
and that's just a portion of the meal!
at dahil nga sobrang laki ng servings... hindi na kinaya ng tiyan ko na kainin ang grilled chicken, japanese rice, at ebi tempura (both included in the combo meal). pina-take-out ko na lang, pwedeng midnight snack yun, or breakfast. botchog na botchog, bumalik na kami ni Jack sa sasakyan nya at nagplano kung saan susunod na pupunta. and from moa, napadpad kami sa serendra! dinala ko si Jack sa isa pang restaurant ng boss ko for a few booze and some kwentuhan. what a nice way to end my day. and si kuyang waiter (since kilala ko rin), may gift pa sa akin na isang mixed drink in a shotglass. pinaghalo nya lang on the spot, so may karapatan akong tawagin yun na BoyShiatsu Spirit! ahehehehe.... pero my favorite drink for the night is one of our restaurant's signature drinks... flaming hot g!
yes, people of the philippines, apoy yung nakikita nyong kulay blue sa cocktail glass at sa shot glass!
ibubuhos yung laman ng shotglass sa cocktail glass, thus creating a trail of flame. pagkabuhos, iinumin ang laman ng cocktail glass using a straw. a 10-second routine, pero sobrang astig!
after a few more drinks, madaling araw na. tapos na ang bertdey. inihatid ako ni Jack sa bahay. pagod, stressed, at hapong-hapo, pero sobrang saya. i can't believe that i did a lot of things during the weekend. panalo ang 27th ko! although medyo nalungkot lang ako... hindi ko nabeat ang deadline ko na magkaroon ng special someone on or before my birthday (and, nope, wag nyo kami gawan ng issue ni Jack! hahahaha!). okay lang. extend ko na lang yung deadline to christmas.
* * * * *
december 10, the 27th aftermath. i was suprised when i saw these sa table sa office namin.
two dozens of colorful j.co donuts from my officemates!
isang beses pa lang ako nakakain ng j.co donuts, at di sya pumasa sa akin. yet i gave it another chance (tutal libre naman) and nagbago ang isip ko... these donuts are uber good! and i even got gifts from them... company notepad cube! ahahaha! and the day just went on in a very light and good mood. sobrang saya!
masasabi kong isa ito sa mga pinakamemorable na birthday celebration at weekend ko. in 3 days, ang daming naganap, lahat masaya. i can't wait to face the 27th year with open arms and wide grin. nakikita ko nang this is going to be one exceptional year!
happee birthdae to me!
* * * * *
winning moment: nagtext si boss ko on the day of my birthday.
boss: birthday mo pala, di mo sinabi sa akin.
bs: nyek! ilang beses ko kaya sinabi sayo.
boss: happy birthday my dear gertrude (sya si ma'a kemmy, gets?). what do you want for your birthday?
bs: ipad! ahehehehe...
boss: ah... sige... happy birthday na lang!
tambling!
nung gabi na, inaya ako ng isang kaibigan na gumala. sa totoo lang, wala akong plano talaga. pero since wala naman akong gagawin, sige, sumama na ako. naligo, nagbihis, nagpabango, at nagpapogi. pupunta daw kasi kami sa tides. malay mo makaabot pa ako sa deadline ko sa sarili ko na magkaroon ng special someone bago sumapit ang bertdey ko, hehehehe... at habang naglalakad na ako papunta sa sakayan, nagtext na ang kaibigan ko... hindi na daw tuloy ang gala! anak ng puting penguin! contodo bihis at porma pa ako tapos cancelled? kainis! para hindi masayang ang porma, pumunta na lang ako sa isa sa mga restaurants ng boss ko na walking distance lang. mabuti na lang may gift certificates ako, may budget pambili ng pizza at alcoholic drink. loner kung loner, pero wapakels.
naalala ng manager ng restaurant (na kaibigan ko) na bertdey ko na in a few days, kaya bilang gift nya daw sa akin... tequila train, aka the throat-torture train! anim na shotglasses with tequila and a mix: (from mildest to strongest) orange juice, pineapple juice, amaretto, grenadine, blue curacao, coffee liquor.
at pati si chef, hindi nagpahuli. masarap daw na kapartner ng tequila train... a platter of papadum crisps! tsalap!
umuwi ako ng medyo tipsy pero sobrang happy... looks like the weekend is going to be a really exciting one!
* * * * *
saturday, december 8, immaculate conception. (wala lang, maikonek lang, hehehehe...) maaga akong nagising dahil i'm supposed to meet my boss's partner, may ipinapaabot lang sa akin. pero dahil sa katamaran (at sa hangover), hindi na ako tumuloy. instead, naisipan kong i-declare ang araw na ito bilang "Me Day Before My Bday!" may hashtag pa nga yan eh. sumugod ako sa reyes haircutters para magpagupit at magpa-footspa. pero ang lintek na salon, isa lang ang available na barbero, so pangpito pa daw ako sa pila para sa gupit. sa footspa naman, pangatlo pa daw ako! KALOKOHAN!!! kaya change route ako at pumunta sa waltermart, kahit hindi ako sigurado kung anong salon ang nandon. nakita ko ang freshaire... parang tatak lang ng kendi. tinignan ang list of services. haircut... 130php. check! foot spa... 260php. check! pasok sa loob, nagpalista, at agad akong hinila ni ate papunta sa foot spa corner. pili daw ako ng scent. i chose green tea... para amoy tsaa ang paa ko! ayun. ibinuhos ni ate ang green tea syrup sa lukewarm water na nakalagay sa footspa machine. pinaandar. ibinabad ang paa ko at sinimulang pakuluan hanggang sa lumambot at pwede nang isigang. pagkatapos ay kinudkod ng kinudkod ni ate gamit ang papel de lihang nakadikit sa kahoy. nakakakiliti, pero ayoko namang tumawa ng "hihihi"... baka mapagkamalan akong bakla! (ah ewan!). pagkatapos ng pakuluan at kudkuran, pinahiran ng kung anu-anong lotion ang paa ko, pagkatapos ay hinugasan, at pinunasan. voila! nagmukha nang paa ang paa ko, hindi na mukhang excerpt sa tulay na lupa.
isinunod ang haircut. dahil nagsasawa na ako sa gupit kong mohawk (na according kay ateng manggugupit, hindi daw mohawk yung gupit ko, ducktail daw), nakipagdiskusyunan ako kay ate kung anon magandang gawin sa buhok ko. and nagkasundo kami sa isang magandang resulta... mohawk! this time, yung totoong mohawk. yung pudpod yung gilid, mahaba yung gitna, at manipis yung likod (yung ducktail kasi, pati yung sa likod mahaba, nagmumukha akong moriones!) gupit gupit gupit, ahit ahit ahit, daldal daldal daldal, at natapos na ang obra ni ateng manggugupit! natuwa ako sa gupit ko. and, kagaya nga ng sabi ni Kris Aquino, ayrabet!!!
pagkatapos ng mini-pampering time, oras na para lamanan ang tiyan... go kitaro!!!
starter pa lang yan. may kasunod pa yan na chicken teriyaki bento. gutom kung gutom.
pasado alas-dos na ng hapon ng umalis ako sa waltermart. mabuti na lang at hindi pa nagsisimula ang pride march (ala-una dapat ang start time nya, pero alas-tres na sya nagsimula) kaya nagawa ko pang umuwi, mag-freshen-up, at tumakbo papuntang makati city hall to join the love yourself float. saktong-sakto na bagong gupit ako... pogi... pwede pang mahabol ang deadline! to think na for sure, maraming bakla dun (malamang!), siguro naman (at sana naman!) eh makakabingwit ako ng kahit isa lang (kung more than one, why not! hee hee). and i'm really excited kasi first time kong sasali sa pride march.
sakto ang dating ko sa makati city hall, bago pa lang lumalabas ang float ng love yourself. it's so fun to see old faces and new faces sa sasakyan ng love yourself. matagal-tagal akong hindi naging aktibo sa grupo, kaya sobrang namiss ko sila! more than love yourself, maraming mga lgbt-oriented organizations ang sumali sa parada. iba't ibang sakop, iba't ibang eksena, iba't ibang pasabog, iba't ibang paandar, pero lahat bongga, lahat masaya. may mga naka-bodypaint na gold, may mga naka-9gag-inspired masks, may mga nakaputok na putok na sando at tshirt, at may mga machong naka-heels. ang pakulo ng love yourself, lahat kami eh naka-sash ala-miss-universe. pero hindi bansa ang nakalagay sa sash kundi mga gay attitudes and personalities. at kung suswertehin nga naman, eto ang na-assign sa akin.
saktong-sakto diba? hahahaha! well, proud to be one.
sa kalagitnaan ng parada, naisipan naming bumaba sa float at maglakad na lang... aka, rampah! masayang maglakad, at ang saya na yung mga taong nanonood ng parade na hindi miyembro ng lgbt community ay hindi nangungutya, bagkus ay natutuwa sila sa nakikita nila. may isang grupo pa ng mga nanay na sumigaw na "grabe, ang popogi nyo!" ang swerte ng mga kasama ko, ako lang yung dapat sasabihang pogi, pati sila nadamay! (kapal!). pero may agaw-eksena sa parada. may ilang kabataan (feeling ko mga high school or college students pa lang sila) na may hawak na malalaking flash cards na sumasalungat sa tema ng parada. biruin mo, isa sa mga nakasulat ay "being gay is not good for it is a sin"! tapos meron pang "ang sex bago ang kasal ay isang kasalanan."! pero ang pinakanakakainit ng ulo is yung "god created men and women. the devil created gays and lesbians."! aba aba aba! eksena pala ha! hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at bigla na lang akong lumapit sa isa sa kanila at niyakap ko siya! maya-maya pa, buong love yourself na ang nagkumpulan at yumakap sa mga batang ito. haaayyy... ang sarap sa pakiramdam!
more more lakad, more more picture, at more more kulitan, hanggang sa nakabalik na kami sa city hall. ang daming familiar faces at mga kaibigan na nandun, pero hindi ko na nagawang mag-stay sa open ground para sa program. kailangan ko pang umuwi, magpahinga, at mag-prepare para sa pinakahihintay kong ganap sa araw na ito.
maswerte ako at napili ako ng SPIT Manila na maging bahagi ng palabas nila sa bgc for all weekends of december! wow, as in wow! ang tagal kong pinangarap to, and finally, eto na nga! pagkadating sa bahay, nagpahinga muna ako saglit at nagprepare na para sa show. dumating ako sa bgc at mi-neet ang cast ng SPIT Manila. kasama ko lang sila nung huwebes (regular show nila sa quantum cafe) and yet heto't magkakasama na naman kami. this time, though, hindi na ako audience... kasama na ako sa kanila! yehey!! kumain muna kami at nagkwentuhan, pagkatapos ay nag-briefing sa kung anong mangyayari sa show. until, tick-tock, quarter to 8 na! nag-warm-up games kami backstage at pagtungtong ng alas-otso ay pumunta na kami sa stage at nakipagsayaw kay Santa using bgc's augmented reality screen (aka, kalokohan!) kaunting kulit kulit and then show proper na. ang taas ng energy ko! hindi talaga ako makapaniwalang nandun ako with SPIT cast, performing with them, entertaining the audience. at bagama't maikli lang ang show namin (one hour lang instead of the usual two-hour two-set show), sobrang sarap sa pakiramdam na nakikijamming ako sa mga taong dati eh pinapanood ko lang, at sabay-sabay naming pinapasaya ang mga manonood.
pagkatapos ng show ay pumunta kami sa ortigas kung saan nandoon ang ilan pang members ng SPIT. (dalawa yung show that night, kaya hinati ang grupo). we had dinner at shakeys at pinag-usapan ang naging experience for both shows, lalo na ako at ng isa pang newbie. nakakatuwa ang SPIT Manila people. walang kaere-ere sa katawan. during our kwentuhan, talagang nakikinig sila sa kung sino man ang nagsasalita, kahit ako na saling pusa lang sa grupo. totoo ang mga tawa, bull's eye ang asaran, benta ang mga punchline, at talaga namang clash of the titans kapag debatehan. umabot ng dalawang oras ang dinner at kwentuhan, at nakakatuwa na isa-isa nila akong binati (umabot na kasi ng alas-dose) for my birthday. wow, naalala nila. astig! nakisabay sa isa sa mga miyembro pauwi sa makati, at natulog akong may ngiti sa labi, excited na gumising in a few hours.
* * * * *
december 9... ang bertdey, bow! maaga akong gumising dahil uuwi ako sa rizal to celebrate my birthday with my family (well, the first half of the day at least). ngayon lang ulit ako magbebertdey na kasama sila, kaya sobrang excited ako. although nakakainis kasi ang lakas mang-troll ng telepono ko. saktong ngayong araw pang ito nagloko! pucha lang! but, bagama't importante ang gumaganang telepono sa akin sa araw na ito, i did not let it ruin my day. ngiti pa rin! excited akong nagbyahe papunta sa sta lucia mall kung saan kami gagala ng family ko. ang sarap ng byahe, walang ka-traffic-traffic, laban kasi ni Pacquiao (sidenote: magalit na kayo kung magagalit, pero i'm actually happy na natalo s'ya! hehehe...) pagbaba ko pa lang ng jeep, nakita ko nang nakatayo si mama, si ate, at ang dalawa kong pamangkin sa may entrance ng mall. nakita rin agad nila ako, at agad-agad na tumakbo ang nephew ko papunta sa akin, at yumakap! kasunod naman ang ate nya na agad ring lumingkis sa akin. "happy birthday tito!" bati pa nila sa akin. ang sarap pakinggan... at talagang sobrang na-miss ko sila. dahil hindi pa nag-aalmusal, naghanap na agad kami ng makakainan. and, for a change, hindi kami nag-jollibee! dinala ko sila sa shakeys... excited ang lahat kasi first time nilang kakain dun. pizza, pasta, mojos, and garlic bread... eto ang naging handa ko para sa bertdey ko.
nakakatuwa kasi ang daming pagkain. and nakakatawa yung sa pizza. wala sa kanilang kumakain ng gulay sa pizza, kaya everytime kukuha sila ng isang slice, tinatanggal nila yung gulay... at inilalagay sa plate ko! after ng kainan, pakiramdam ko talaga sobrang healthy ko na! at dahil naibulong pala ng ate ko sa waitress na birthday ko, may libre akong sundae! ayun, ipinakain ko sa dalawang chikiting.
matapos kumain ay umakyat kami sa uppermost level ng mall ng masa (hehehe...) kung saan nandun ang world of fun! pagpasok pa lang, nagtatakbo na agad ang mga pamangkin ko! kanya-kanya nang pili ng rides at games. kaya no choice na ako kundi magpapalit ng tokens. ayun, halos lahat ng game eh nilaro nila. nagkakatuwaan kami ng mga bata ng napansin naming hindi na namin kasunod ang mama ko. aba, ang dalaga (yup, dalaga daw sya! haha!), ayun at nakaupo sa piso games at ang dami na nyang napanalunang tickets! nakakatuwa si mama panoorin pag naglalaro ng piso games. feel na feel nya talaga yung laro to the point na talagang sumisigaw at tumatalon pa sya kapag maraming nalalaglag. i guess may pinagmanahan nga ako when it comes to arcade games.
matapos makakolekta ng maraming ticket ay nag-ikot pa kami sa world of fun to try the rides. sumakay ng carousel yung mga pamangkin ko. nainggit ako, kaso di ako kasya sa kabayo dun sa carousel. kaya sumakay na lang ao dun sa mga de-motor na animal rides. may picture ako, kaso kita yung mukha ko, so hindi ko ipopost! hahaha eto na lang, video ng pagsakay namin ng niece ko sa pambatang coaster train ride.
sorry naman kung medyo nahilo kayo sa walang kwentang video.
pagkatapos mag-hoarding ng tickets, magpakapagod sa rides, at mag-claim ng prizes, pumunta kami sa department store at ibinili ko ng early christmas gifts ang dalawang bata... sandals at laruan. and dahil gusto ko rin ng laruan, inaya ko silang kumain muna sa mcdo bago umuwi... para makapag-happy meal!
jack frost, mr sandman, santa's north globe, santa's elf, tooth fairy, easter bunny... collectively known as the guardians! i'm now a very happy boy!
tinapos namin ang family bonding by having a family photo taken sa may christmas booth ng mall sa halagang 75 pesos! ayoko pa sanang umalis, gusto ko pang makasama ang pamilya ko. kaso i still have a long day, at tsaka nade-deplete na rin ang wallet ko. nagpaalam na ako sa pamilya ko at pumunta ng robinsons galleria para i-meet yung partner ng boss ko (yung utos nya sa akin nung sabado, ngayon ko lang ginawa!). mabilisan lang. ni hindi nga sya bumaba ng kotse. binuksan nya lang yung window, iniabot ko yung dapat kong iabot, and boom! mission accomplished. naglakad na ako at tumawid papunta sa kabilang side ng edsa... and maling lane pala yung napuntahan ko. kailangan ko kasi pumunta ng moa. so umakyat na naman ako sa overpass para lumipat sa kabilang lane.
habang umaakyat ako sa overpass, may nakasabay akong manong in his 50s na may dala-dalang malaking kahon na parang ang bigat bigat. that's it! something new na gagawin ko sa birthday ko... a random act of kindness! nagpresenta ako kay manong na ako na lang ang bubuhat ng kahon. maliwanag naman ang ngiti ni manong sa inoffer kong tulong. kinuha ko ang kahon... and OMG! sobrang bigat na! pero, nandun na rin naman ako, go na! tinanong ko si manong kung saan ba sya pupunta. kailangan nya daw pumunta ng fairview. ibig sabihin, tatawirin ulit namin ang kahabaan ng overpass! so hindi lang pala random act of kindness itong pinasok ko... ambush workout na rin! haha! nilakad namin ang overpass sa ilalim ng galit na araw hanggang sa makaabot kami sa kabilang side (whew!) matamis ang ngiti ni manong at malugod syang nagpasalamat sa akin. hindi ko sya kilala, oero the fact na napangiti ko sya, masaya na ako dun. tumawid pabalik sa kabilang side habang hinihimas ang kanang balikat (nangalay sa bigat ng binuhat ko!) at sumakay na ako ng bus papuntang moa.
nagbyahe ako papuntang one esplanade para sa isa pang bagong bagay na first time kong gagawin sa birthday ko... rumaket! and, nope, hindi naman sya masahe. ibang raket. year-end party ng Aegis (yung call center, hindi yung banda!) and i have a friend who works for the events team who organized it. she asked me kung pwede daw ba akong mag-tao sa registration booth and malugod naman akong pumayag for 2 reasons: (1) something new to do during my birthday, and (2) kailangang ma-refill ang naubos na pera kaninang umaga! madali lang naman ang gagawin. tatayo lang (or uupo, kung may bakanteng upuan) sa registration area, check the ticket and id of the attendees, get the raffle stub, and boom! and 3 hours lang. ayus. it went on like a breeze. nagulat na lang ako na nakaka-tatlong oras na ako! that's it! job well done! iniabot na sa akin ang talent fee (ang bigat pakinggan... talent fee!) ko and i'm good to go. saktong dating na rin ng sundo ko for that night.
isa sa mga blog readers ko, si Jack, ang nag-offer na i-treat ako for dinner on my special day. tatanggi pa ba ako? libreng hapunan? go! and ako pa ang may privilege na mamili kung saan kami kakain. and only one restaurant crossed my mind... yakimix!! mula sa one esplanade, sugod kami sa yakimix... only to find out that the buffet will close in 30 minutes. buffet... 30 minutes... augmented reality (kalokohan!). and dahil nga nag-crave na ako for japanese food, sa katabing restaurant na lang kami pumunta... sumo san!
dahil gutom na gutom, medyo marami akong inorder: kani sashimi, assorted sushi, grilled chicken combo meal, at bottomless green tea (yup, lalasahan ko yung paa ko!). si Jack naman, salad at maki lang ang inorder. first time kong kakain sa sumo san, at natuwa ako sa bilis ng service nila. wala pa yatang five minutes, halos kumpleto na yung order namin. ang mali ko lang, i should have taken a hint from the restaurant's name regarding the serving sizes... sumo san...pang-sumo! HUMONGOUS SERVINGS!!! yung meal na for one, good for three or four!!
and that's just a portion of the meal!
at dahil nga sobrang laki ng servings... hindi na kinaya ng tiyan ko na kainin ang grilled chicken, japanese rice, at ebi tempura (both included in the combo meal). pina-take-out ko na lang, pwedeng midnight snack yun, or breakfast. botchog na botchog, bumalik na kami ni Jack sa sasakyan nya at nagplano kung saan susunod na pupunta. and from moa, napadpad kami sa serendra! dinala ko si Jack sa isa pang restaurant ng boss ko for a few booze and some kwentuhan. what a nice way to end my day. and si kuyang waiter (since kilala ko rin), may gift pa sa akin na isang mixed drink in a shotglass. pinaghalo nya lang on the spot, so may karapatan akong tawagin yun na BoyShiatsu Spirit! ahehehehe.... pero my favorite drink for the night is one of our restaurant's signature drinks... flaming hot g!
yes, people of the philippines, apoy yung nakikita nyong kulay blue sa cocktail glass at sa shot glass!
ibubuhos yung laman ng shotglass sa cocktail glass, thus creating a trail of flame. pagkabuhos, iinumin ang laman ng cocktail glass using a straw. a 10-second routine, pero sobrang astig!
after a few more drinks, madaling araw na. tapos na ang bertdey. inihatid ako ni Jack sa bahay. pagod, stressed, at hapong-hapo, pero sobrang saya. i can't believe that i did a lot of things during the weekend. panalo ang 27th ko! although medyo nalungkot lang ako... hindi ko nabeat ang deadline ko na magkaroon ng special someone on or before my birthday (and, nope, wag nyo kami gawan ng issue ni Jack! hahahaha!). okay lang. extend ko na lang yung deadline to christmas.
* * * * *
december 10, the 27th aftermath. i was suprised when i saw these sa table sa office namin.
two dozens of colorful j.co donuts from my officemates!
isang beses pa lang ako nakakain ng j.co donuts, at di sya pumasa sa akin. yet i gave it another chance (tutal libre naman) and nagbago ang isip ko... these donuts are uber good! and i even got gifts from them... company notepad cube! ahahaha! and the day just went on in a very light and good mood. sobrang saya!
masasabi kong isa ito sa mga pinakamemorable na birthday celebration at weekend ko. in 3 days, ang daming naganap, lahat masaya. i can't wait to face the 27th year with open arms and wide grin. nakikita ko nang this is going to be one exceptional year!
happee birthdae to me!
* * * * *
winning moment: nagtext si boss ko on the day of my birthday.
boss: birthday mo pala, di mo sinabi sa akin.
bs: nyek! ilang beses ko kaya sinabi sayo.
boss: happy birthday my dear gertrude (sya si ma'a kemmy, gets?). what do you want for your birthday?
bs: ipad! ahehehehe...
boss: ah... sige... happy birthday na lang!
tambling!
Hi! Andun ka pala sa party namin sa One Esplanade. Im trying to remember ung mga nasa registration booth that time kaso wala ako maalala. Belated happy birthday Boy Shiatsu and keep on writing coz I really enjoy reading your blog entries.All the best!
ReplyDeleteHappy birthday pre. Salamat sa blog mo kasi khit hindi kita kilala at nakikita sobrang nakakarelate ako sa mga post mo. Keep it up. Hope to meet you some other time. At sana magreply ka sa mga pinost ko.
ReplyDeleteJay of Makati
Happy bday! Winner yung text conversation with your boss! XD
ReplyDeleteThank you for sharing your special day. Belated happy birthday. Kung nandiyan lang ako, ililibre kita ng lunch or dinner. I really enjoy the kid in you. You know how to make other people happy, kaya naman pati sa pagsusulat mo naaliw mo kaming palagi. I hope you will have many more fun and memorable birthdays in the future.
ReplyDelete