11th and 28th

nope, i'm not talking about a street corner sa fort bonifacio.

isang mahalagang araw ang naghihintay sa akin bukas. dalawang milestones.

una ang 11th. labing-isang buwan na kasama si Jack Frost. oo, milestone to para sa akin na ang pinakamahabang relasyon ay limang buwan. hindi naging madali ang byahe namin, pero sobrang natutuwa ako kasi sa dami ng pinagdaanan, pinagdadaanan, at pagdadaanan nami, alam kong malakas ang kapit namin sa isa't isa. kahit na may mga taong ang misyon yata talaga sa buhay ay sirain kaming dalawa, naniniwala ako na kakayanin namin ito. Jack Frost ko, maraming salamat sa ika-labing-isa. isang buwan na lang, isa na tayo. and i can't wait sa mga susunod pa nating numero.

bukas na rin ang 28th. syet! ang tanda ko na! pero ayus lang. may pinagkakatandaan naman yata ako. i think. i hope.

magkausap kami ni Jack Frost sa telepono nung isang araw. nag-away pa kami. nasabi ko kasi sa kanya na nalulungkot ako kasi magcecelebrate ako ng birthday ng wala man lang pera. as in walang wala. hindi kagaya last year na nagawa ko pang ilabas ang pamilya ko at igala sa mall. pero this year, nganga. ayun, nagalit. nagdahilan pa ako kung bakit hindi nya ako naiintindihan at kung bakit ako nalulungkot. pero nadale nya ako sa isang salita.

napakarami mong pwedeng ipagpasalamat sa buhay. napakaliit na dahilan ng pera para malungkot ka.

touche!

dun ko naisip... oo nga naman. nagpapasalamat ako na kahit mahirap ang buhay, kumpleto kami. hindi man palaging masarap ang ulam, pero nakakakain kami ng tatlong beses sa isang araw (ako, minsan, dalawa lang... diet eh!). nakakapanood kami ng tv. nakakapaglaro ng games sa mga gadgets (although, di ko magamit tablet ko, katangahan ko kasi! ahahaha!), at nakakangiti sa araw-araw. may trabaho ako. may Jack Frost ako. at higit sa lahat, buhay ako. at bukas nga,panibagong taon na naman ang ipagkakaloob sa akin ni Bro. mas higit pa sa pera yun, at ang mga bagay na ito ay hinding-hindi ko ipagpapalit sa kahit anong pera o halaga.