30 March 2013
Babalik Ka Rin
anumang layo ang narating
singapore o australia
europe o amerika
babalik at babalik ka rin
kaytagal mo nang nawala
babalik ka rin, babalik ka rin
- call center
* * * * *
bagama't ilang ulit kong isinumpa na hindi na ako babalik sa industriyang ito. simula ng nakapasok ako sa pagiging executive assistant, nagdiwang ako na nakawala na ako sa demonyong mundo na puno ng ishfokenin-dollar na customers, handling time, qa, overbreaks, kape, cobra, eyebags, morning drinking sessions, health cards, empathy, willingness to assist, sleeping quarters, at sexually-transmitted infections (daw!). pero siguro, talaga yatang i belong to this world. kaya eto, muli na naman akong pumasok sa call center at kinailangan ko na namang hasain ang aking english tongue para mapronounce ang pagkakaiba ng pull sa fool, ng tree sa three, ng dough sa though, at ng puck sa fuck. pero ngayon, sa dami na ng napagdaanan ko, masasabi kong iba na ang magiging treatment ko sa trabahong ito. dati kasi, di ko sineseryoso. ngayon, may career path na akong nakalatag sa vision board ko. kaya kesehodang atakihin ulit ako ng vertigo at migraine sa kakapuyat, kesehodang energy drink na naman at hindi dugo ang dadaloy sa blood vessels ko, kesehodang ma-miss ko ang Phineas and Ferb at iba pang favorite morning at afternoon shows ko, okay lang... kasi may goal ako. at alam kong makukuha ko yun!
welcome back, BoyShiatsu... now, login!
* * * * *
oh, isa pa pala... bumalik din ako sa bahay ko sa rizal. temporary lang muna, pero parang nakikita ko na rin ang sarili ko na dito na muna mag-stay ng matagal-tagal. in fairness, na-miss ko ang bahay namin!
29 March 2013
Teaser: Babalik Ka Rin
anumang layo ang narating
singapore o australia
europe o amerika
babalik at babalik ka rin
kaytagal mo nang nawala
babalik ka rin, babalik ka rin
* * * * *
gagawin ko na sana yung entry, kaso wala na akong oras. bukas na lang! :-)
singapore o australia
europe o amerika
babalik at babalik ka rin
kaytagal mo nang nawala
babalik ka rin, babalik ka rin
* * * * *
gagawin ko na sana yung entry, kaso wala na akong oras. bukas na lang! :-)
15 March 2013
Surainy
isa sa mga paborito kong palabas ang Phineas and Ferb. ang astig kasi nung mga ideas. ang cute ng humor at ng pagkakahabi ng stories. and most specially, nakakaaliw yung mga songs! eto isa sa mga favorites ko.
wouldn't it be nice to have summer and winter together? pero, lately, parang ganun nga nangyayari. aaraw, uulan, aaraw, uulan, aaraw, uulan. sunny and rainy... it's surainy... lovely!
i hope everyone is starting to enjoy summer na. panahon na naman ng pagpunta sa beach. uso na naman ang maitim. pero paalala mga kapatid, ang bench underwears po ay hindi swimwear, you're welcome! hehehehehe...
nauna na kami ni Jack Frost mag-summer nung february. we went to la luz resort in batangas with some of my colleagues. masaya naman. then habang naglalakad-lakad kami dun, we saw two random guys and decided to take a photo of them.
naglalakad sa beach while holding hands. ang sweet naman. teka, random guys ba talaga? ehehehehe...
summer and Jack Frost... parang swinter lang... parang surainy... lovely!
enjoy summer everyone!
wouldn't it be nice to have summer and winter together? pero, lately, parang ganun nga nangyayari. aaraw, uulan, aaraw, uulan, aaraw, uulan. sunny and rainy... it's surainy... lovely!
i hope everyone is starting to enjoy summer na. panahon na naman ng pagpunta sa beach. uso na naman ang maitim. pero paalala mga kapatid, ang bench underwears po ay hindi swimwear, you're welcome! hehehehehe...
nauna na kami ni Jack Frost mag-summer nung february. we went to la luz resort in batangas with some of my colleagues. masaya naman. then habang naglalakad-lakad kami dun, we saw two random guys and decided to take a photo of them.
naglalakad sa beach while holding hands. ang sweet naman. teka, random guys ba talaga? ehehehehe...
summer and Jack Frost... parang swinter lang... parang surainy... lovely!
enjoy summer everyone!
11 March 2013
Ear Leech
isang snippet from a conversation with Jack Frost over the phone.
BoyShiatsu: anong gawa mo mahal?
Jack Frost: *unaudible*
BoyShiatsu: ha?
Jack Frost: *unaudible*
BoyShiatsu: ano?
Jack Frost: hearing aid!
unaudible yung first two statements not because malabo ang signal but because mahina ang pandinig ko. and, nakakahiya mang aminin, yang snippet na yan happens almost everytime! minsan na nga akong biniro ni Jack Frost na pag-iipunan nya daw na ibili ako ng hearing aid. pero isang earphone lang, kasi malakas naman ang pandinig ko sa kabilang tenga! ang weird no!
pero yung hina ng pandinig ko is not something unusual. alam ng karamihan yan. kaya siguro malakas ang boses ko kasi may defect ako sa pandinig. at dahil siguro dun kaya bukod sa right armpit, danger zone din ang tenga (tainga? ano ba ang tamang spelling?) ko. hangga't maaari, ayokong dinidilaan ng ka-sex ko ang tenga ko. pero, just like people with different fetishes, may mga taong yun talaga yata ang ultimate goal. kung ang bampira ay hindi matatahimik hangga't hindi nakakasipsip ng dugo sa leeg, may mga tao namang hindi yata matatahimik unless nasipsip nila ang eardrums ng ka-sex nila. isa na dito si Sir Edward.
hindi ko na maalala kung paano kami nagkakilala ni Sir Edward, pero naaalala ko pa kung saan ang una (and, luckily, huli!) naming pagtutuos. sa isang maliit at chipipay na motel sa sta mesa naganap ang kauna-unahang pakikipagtuos ko sa isang... *drumrolls please*... ear leech!
pero, guys, hindi namin napag-usapan sa text ang kung ano mang kakaibang fetish nitong si Sir Edward. our text conversation is very very normal. kaya talaga namang unexpected ang pangyayaring ito.
dumating ako sa kwarto at naghihintay na nga si Sir Edward. mukha namang syang matino, pero kung ibe-base ko sa height-weight proportion chart, mukhang nakarami-rami na sya ng supply ng dugo at laman-loob. pero wala na akong pakialam dun. kaunting kwentuhan then nagsimula na ang serbisyo. nakakailang hagod pa lang ako ay umatake na agad si Sir Edward.
Sir Edward -- 1 point. BoyShiatsu -- 0!
aba! palaban ang baboy-pirang ito! so kailangang gumanti. agad kong nilabanan ng matinding halik si Sir Edward, to the point na sya na ang umatras.
Sir Edward -- 1 point. BoyShiatsu -- 1 point!
tuloy-tuloy ang sunggaban, kaya tinamad na rin akong magbilang ng points. sunggab sunggab sunggab. ang lakas maka-Cullen versus Jacob Black ng peg namin (though i'm not sure kung nagtunggali ba talaga yung dalawang yun sa pelikula, sorry, not a fan!). hanggang sa naasinta ni Sir Edward ang weak spot ko... and nope, it's not the right armpit.
agad-agad na inatake ni Sir Edward ang right ear ko. patay na! bull's eye! at parang linta na naka-jackpot sa mapintog na ugat, talagang hindi na pinakawalan ni Sir Edward ang tenga ko. at tila isang batang sumisipsip sa straw ng coke float, talaga namang oa kung makalasap at makahigop si Sir Edward sa tenga ko. hindi ko na talaga kinaya, and i had no choice but to push him.
Sir Edward: oh, bakit?
BoyShiatsu: sir, naiilang kasi ako ng hinihigop yung tenga ko eh.
SE: ganun ba?
BS: opo.
SE: eh babayaran naman kita diba?
hindi na ako nakasagot... kasi hindi ko alam ang tamang isasagot sa tanong na yun. para bang dahil bayaran ako, required akong sumunod sa kung ano mang gusto nya. kaya kahit ilang, pumayag na lang ako.
tinuloy ni Sir Edward ang pangroromansa sa akin at ang pagsipsip sa kanang tenga ko. lumalala na ng lumalala ang pagsipsip, hanggang sa nararamdaman ko nang puro laway na ang loob ng tenga ko. nagreklamo na ulit ako.
BS: sir, dahan-dahan naman po
SE: eh nakakagigil ka eh
BS: sir, puro laway na yata tenga ko
SE: okay lang yan
at hindi na naman tinantanan ni Sir Edward ang tenga ko. mabuti na nga lang at kanang tenga lang ang napagtripan nya, or nakalimutan nya sigurong may kaliwang tenga din ako. kahit ilang na ilang na, tinitiis ko na lang. halata namang ligayang-ligaya ang bampira sa pagsipsip sa lobong kalaban nya. hanggang sa umabot na sa rurok si Sir Edward, at finally ay nakalaya na ang kanang tenga ko.
naglinis at nagbihis, pagkatapos ay kaunting kwentuhan muna. natuwa si Sir Edward sa naging performance ko. gustong-gusto nya daw kasi yung pilit akong umiiwas at pumipiglas habang nilalaro nya ang tenga ko. natuwa sya. ako, naasiwa. iniabot nya ang bayad sa akin... wala man lang tip! pucha! makapagyabang na magbabayad, wala naman palang pera!
nakalabas na kami ng motel at nasa byahe na ako pauwi ng biglang kumirot ang kanang tenga ko. sobrang sakit nya. at naramdaman ko pang maraming tubig sa loob. yung feeling na kapag napapasukan ka ng tubig sa tenga kapag nasa swimming pool ka? and, yes, you guess it right... hindi tubig ang nasa tenga ko!
agad kong nilinis ang tenga ko pagdating sa bahay. lahat na halos ng technique na pwede kong maisip, ginawa ko na. pangtutuli, cotton buds, pati yung sasalinan ng tubig yung tenga then bigla mong hahampasin yung other side? (ang hirap i-explain!). basta, lahat na ginawa ko. hanggang sa finally, matapos ang tatlumpung minuto, ay naramdaman kong wala nang malagkit na likido sa tenga ko. pero nung hinawakan ko yung ilalim ng tenga ko, masakit pa rin. makirot, sobra. itinulog ko na lang, baka sakaling mawala.
pero tatlong tulog na ang nagawa ko (aka, tatlong araw!), hindi pa rin nawawala ang sakit. i had no choice but to visit a doctor and buy meds. tangina! yung kinita ko sa mokong na baboypirang yun, sa doktor lang napunta! badtrip!
and that, my friends, is the story kung bakit mahina ang pandinig ko sa kanang tenga! hahaha!
naikwento ko sa isang kaibigan kong masahista din ang pangyayaring ito. at dahil tamad sya magtext, tumawag na lang sya.
Friend: kailan nangyari yan?
BS: last week lang.
F: ano pangalan nung client mo?
BS: Edward
F: mataba?
BS: oo.
F: ay! oo, kilala ko yan! mahilig nga manipsip ng tenga yan!
BS: naging client mo na?
F: ha?
BS: naging client mo na ba yun?
F: ano?
BS: text text na lang tayo.
i guess i know the answer to my question. haha!
BoyShiatsu: anong gawa mo mahal?
Jack Frost: *unaudible*
BoyShiatsu: ha?
Jack Frost: *unaudible*
BoyShiatsu: ano?
Jack Frost: hearing aid!
unaudible yung first two statements not because malabo ang signal but because mahina ang pandinig ko. and, nakakahiya mang aminin, yang snippet na yan happens almost everytime! minsan na nga akong biniro ni Jack Frost na pag-iipunan nya daw na ibili ako ng hearing aid. pero isang earphone lang, kasi malakas naman ang pandinig ko sa kabilang tenga! ang weird no!
pero yung hina ng pandinig ko is not something unusual. alam ng karamihan yan. kaya siguro malakas ang boses ko kasi may defect ako sa pandinig. at dahil siguro dun kaya bukod sa right armpit, danger zone din ang tenga (tainga? ano ba ang tamang spelling?) ko. hangga't maaari, ayokong dinidilaan ng ka-sex ko ang tenga ko. pero, just like people with different fetishes, may mga taong yun talaga yata ang ultimate goal. kung ang bampira ay hindi matatahimik hangga't hindi nakakasipsip ng dugo sa leeg, may mga tao namang hindi yata matatahimik unless nasipsip nila ang eardrums ng ka-sex nila. isa na dito si Sir Edward.
hindi ko na maalala kung paano kami nagkakilala ni Sir Edward, pero naaalala ko pa kung saan ang una (and, luckily, huli!) naming pagtutuos. sa isang maliit at chipipay na motel sa sta mesa naganap ang kauna-unahang pakikipagtuos ko sa isang... *drumrolls please*... ear leech!
pero, guys, hindi namin napag-usapan sa text ang kung ano mang kakaibang fetish nitong si Sir Edward. our text conversation is very very normal. kaya talaga namang unexpected ang pangyayaring ito.
dumating ako sa kwarto at naghihintay na nga si Sir Edward. mukha namang syang matino, pero kung ibe-base ko sa height-weight proportion chart, mukhang nakarami-rami na sya ng supply ng dugo at laman-loob. pero wala na akong pakialam dun. kaunting kwentuhan then nagsimula na ang serbisyo. nakakailang hagod pa lang ako ay umatake na agad si Sir Edward.
Sir Edward -- 1 point. BoyShiatsu -- 0!
aba! palaban ang baboy-pirang ito! so kailangang gumanti. agad kong nilabanan ng matinding halik si Sir Edward, to the point na sya na ang umatras.
Sir Edward -- 1 point. BoyShiatsu -- 1 point!
tuloy-tuloy ang sunggaban, kaya tinamad na rin akong magbilang ng points. sunggab sunggab sunggab. ang lakas maka-Cullen versus Jacob Black ng peg namin (though i'm not sure kung nagtunggali ba talaga yung dalawang yun sa pelikula, sorry, not a fan!). hanggang sa naasinta ni Sir Edward ang weak spot ko... and nope, it's not the right armpit.
agad-agad na inatake ni Sir Edward ang right ear ko. patay na! bull's eye! at parang linta na naka-jackpot sa mapintog na ugat, talagang hindi na pinakawalan ni Sir Edward ang tenga ko. at tila isang batang sumisipsip sa straw ng coke float, talaga namang oa kung makalasap at makahigop si Sir Edward sa tenga ko. hindi ko na talaga kinaya, and i had no choice but to push him.
Sir Edward: oh, bakit?
BoyShiatsu: sir, naiilang kasi ako ng hinihigop yung tenga ko eh.
SE: ganun ba?
BS: opo.
SE: eh babayaran naman kita diba?
hindi na ako nakasagot... kasi hindi ko alam ang tamang isasagot sa tanong na yun. para bang dahil bayaran ako, required akong sumunod sa kung ano mang gusto nya. kaya kahit ilang, pumayag na lang ako.
tinuloy ni Sir Edward ang pangroromansa sa akin at ang pagsipsip sa kanang tenga ko. lumalala na ng lumalala ang pagsipsip, hanggang sa nararamdaman ko nang puro laway na ang loob ng tenga ko. nagreklamo na ulit ako.
BS: sir, dahan-dahan naman po
SE: eh nakakagigil ka eh
BS: sir, puro laway na yata tenga ko
SE: okay lang yan
at hindi na naman tinantanan ni Sir Edward ang tenga ko. mabuti na nga lang at kanang tenga lang ang napagtripan nya, or nakalimutan nya sigurong may kaliwang tenga din ako. kahit ilang na ilang na, tinitiis ko na lang. halata namang ligayang-ligaya ang bampira sa pagsipsip sa lobong kalaban nya. hanggang sa umabot na sa rurok si Sir Edward, at finally ay nakalaya na ang kanang tenga ko.
naglinis at nagbihis, pagkatapos ay kaunting kwentuhan muna. natuwa si Sir Edward sa naging performance ko. gustong-gusto nya daw kasi yung pilit akong umiiwas at pumipiglas habang nilalaro nya ang tenga ko. natuwa sya. ako, naasiwa. iniabot nya ang bayad sa akin... wala man lang tip! pucha! makapagyabang na magbabayad, wala naman palang pera!
nakalabas na kami ng motel at nasa byahe na ako pauwi ng biglang kumirot ang kanang tenga ko. sobrang sakit nya. at naramdaman ko pang maraming tubig sa loob. yung feeling na kapag napapasukan ka ng tubig sa tenga kapag nasa swimming pool ka? and, yes, you guess it right... hindi tubig ang nasa tenga ko!
agad kong nilinis ang tenga ko pagdating sa bahay. lahat na halos ng technique na pwede kong maisip, ginawa ko na. pangtutuli, cotton buds, pati yung sasalinan ng tubig yung tenga then bigla mong hahampasin yung other side? (ang hirap i-explain!). basta, lahat na ginawa ko. hanggang sa finally, matapos ang tatlumpung minuto, ay naramdaman kong wala nang malagkit na likido sa tenga ko. pero nung hinawakan ko yung ilalim ng tenga ko, masakit pa rin. makirot, sobra. itinulog ko na lang, baka sakaling mawala.
pero tatlong tulog na ang nagawa ko (aka, tatlong araw!), hindi pa rin nawawala ang sakit. i had no choice but to visit a doctor and buy meds. tangina! yung kinita ko sa mokong na baboypirang yun, sa doktor lang napunta! badtrip!
and that, my friends, is the story kung bakit mahina ang pandinig ko sa kanang tenga! hahaha!
naikwento ko sa isang kaibigan kong masahista din ang pangyayaring ito. at dahil tamad sya magtext, tumawag na lang sya.
Friend: kailan nangyari yan?
BS: last week lang.
F: ano pangalan nung client mo?
BS: Edward
F: mataba?
BS: oo.
F: ay! oo, kilala ko yan! mahilig nga manipsip ng tenga yan!
BS: naging client mo na?
F: ha?
BS: naging client mo na ba yun?
F: ano?
BS: text text na lang tayo.
i guess i know the answer to my question. haha!
08 March 2013
Inosente de Leche
let me get one thing straight here... i'm not! (shit, ang luma ng joke! hahahaha!)
pero, eto, seryoso na... let me get one thing straight here... siguro naman alam ng lahat kung ano ang ibig sabihin ng "masahista" sa online world diba? kung hindi mo alam, baka ikaw itong nakatext ko last time.
isang araw, habang abala ako sa mga bagay-bagay na hindi ko na maalala, may nagtext sa akin.
mystery texter of the day: si *insert name of pogi here* ba ito?
BS: yes
mystery texter of the day: nakuha ko number mo sa *insert masseur website here*. nagmamasahe ka?
BS: yes
(teka nga, pangalanan na natin si mystery texter of the day... ang haba i-type ng mystery texter of the day ng paulit-ulit eh... tawagin na lang natin syang Sir Ino)
Ino: nice. magkano?
BS: *sends template*
at hindi na sumagot si Sir Ino... baka walang pera (parang ako lang, hahaha!). tuloy lang ako sa paggawa ng mga bagay-bagay na hindi ko na maalala, ng tumunog na naman ang telepono kong naka-silent.
Sir Ino: bakit may extra?
BS: yun ang service ko eh.
Sir Ino: gusto ko masahe lang.
BS: ah... okay. taga-saan ka ba?
Sir Ino: fairview
BS: oh... ang layo... i charge half.
Sir Ino: half?
BS: yup!
Sir Ino: you mean *insert half of regular price here*
BS: oo.
Sir Ino: tangina mo!
wow! in an instant, nakatanggap ako ng papuring salita! hindi na lang ako nagreply at baka uminit pa ang ulo ko... ayokong matulad sa dati kong boss! (hehehehe...) pero mukhang nasa mood yata makipagdebate si Sir Ino.
Sir Ino: tangina! ganung kamahal ang masahe mo!
BS: ganun talaga eh. kaya nga avail it na lang with extra.
Sir Ino: ano bang extra yan?
BS: *sends template for extra*
Sir Ino: seriously?
BS: um... yeah...
Sir Ino: yuck!
SERIOUSLY?!?! potah! di ako makapagpigil, pero i have to, kasi mas interesting pa yung mga kasunod...
BS: why?
Sir Ino: so nakikipagsex talaga?
BS: kung gusto mo lang naman.
Sir Ino: bakit may sex?
BS: kung gusto mo nga lang, extra yun.
Sir Ino: kaya mahal dahil sa sex?
BS: papaservice ka ba o hindi? (halata na bang umiinit ang ulo ko?)
Sir Ino: eh ang mahal eh! tsaka bakit may sex? eh masahe lang ang gusto ko. tapos ganung kamahal ang charge mo. eh may masahista dito sa amin, 200 lang ang charge!
dito na ako sumabog... sa pagkainis at sa kakatawa. gusto mo pala ng ganitong laro ha!
BS: san mo nga ulit nakuha number ko?
Sir Ino: sa *insert masseur website here*. diba mga masahista yun?
BS: SERIOUSLY?!?!
Sir Ino: nakalagay, masseur daw eh. so masahista. hindi naman nakalagay dun na pokpok.
BS: hahaha! ulitin ko lang ha... SERIOUSLY?!?!
Sir Ino: bakit?
BS: you really thought na masahe LANG ang inooffer ng mga nasa website na yun?
Sir Ino: ganun ba? kaya pala ang mahal! pero paano kung gusto ko masahe lang.
BS: dun ka na lang sa 200, para may pang-softdrinks ka pa after.
nagreply pa ulit si Sir Ino, pero hindi na ako sumagot. natawa na lang talaga ako.
gusto kong maging honest... palagay nyo ba eh masahe lang ang inooffer namin? kung masahe lang, bakit kailangang hubad na katawan ang mga pictures namin? bakit kailangang naka-brief lang? nakakatawa lang, akala kasi siguro ng mga pa-inosenteng clients na ito na hindi namin alam ang timpla nyo. come on! tayo tayo pa ba ang maglolokohan?
so, going back to that one thing i wanna get straight... i, just like all the other boys in those massage sites, are pay boys! we are for sex, and swerte na lang ninyo kung marunong at mahusay sa masahe ang makukuha nyo (ehem, ehem!). automatic na after ng masahe, may extra! siguro kung regular client ka, or kung malakas ang control mo (kagaya ni Sir Ranma), pwedeng i-consider na masahe lang. pero kung gusto mong masahe lang, tapos halagang 200... hampocha! tapos not to mention pa na tatawagin nyo kaming "bastos" at "walang modo" just because we do extra service... question... saan mo nga ulit nakuha ang number ko? isip isip din! hindi alam na nag-e-extra, at hindi alam kung ano ang ibig sabihin ng extra service... leche!
pero, eto, seryoso na... let me get one thing straight here... siguro naman alam ng lahat kung ano ang ibig sabihin ng "masahista" sa online world diba? kung hindi mo alam, baka ikaw itong nakatext ko last time.
isang araw, habang abala ako sa mga bagay-bagay na hindi ko na maalala, may nagtext sa akin.
mystery texter of the day: si *insert name of pogi here* ba ito?
BS: yes
mystery texter of the day: nakuha ko number mo sa *insert masseur website here*. nagmamasahe ka?
BS: yes
(teka nga, pangalanan na natin si mystery texter of the day... ang haba i-type ng mystery texter of the day ng paulit-ulit eh... tawagin na lang natin syang Sir Ino)
Ino: nice. magkano?
BS: *sends template*
at hindi na sumagot si Sir Ino... baka walang pera (parang ako lang, hahaha!). tuloy lang ako sa paggawa ng mga bagay-bagay na hindi ko na maalala, ng tumunog na naman ang telepono kong naka-silent.
Sir Ino: bakit may extra?
BS: yun ang service ko eh.
Sir Ino: gusto ko masahe lang.
BS: ah... okay. taga-saan ka ba?
Sir Ino: fairview
BS: oh... ang layo... i charge half.
Sir Ino: half?
BS: yup!
Sir Ino: you mean *insert half of regular price here*
BS: oo.
Sir Ino: tangina mo!
wow! in an instant, nakatanggap ako ng papuring salita! hindi na lang ako nagreply at baka uminit pa ang ulo ko... ayokong matulad sa dati kong boss! (hehehehe...) pero mukhang nasa mood yata makipagdebate si Sir Ino.
Sir Ino: tangina! ganung kamahal ang masahe mo!
BS: ganun talaga eh. kaya nga avail it na lang with extra.
Sir Ino: ano bang extra yan?
BS: *sends template for extra*
Sir Ino: seriously?
BS: um... yeah...
Sir Ino: yuck!
SERIOUSLY?!?! potah! di ako makapagpigil, pero i have to, kasi mas interesting pa yung mga kasunod...
BS: why?
Sir Ino: so nakikipagsex talaga?
BS: kung gusto mo lang naman.
Sir Ino: bakit may sex?
BS: kung gusto mo nga lang, extra yun.
Sir Ino: kaya mahal dahil sa sex?
BS: papaservice ka ba o hindi? (halata na bang umiinit ang ulo ko?)
Sir Ino: eh ang mahal eh! tsaka bakit may sex? eh masahe lang ang gusto ko. tapos ganung kamahal ang charge mo. eh may masahista dito sa amin, 200 lang ang charge!
dito na ako sumabog... sa pagkainis at sa kakatawa. gusto mo pala ng ganitong laro ha!
BS: san mo nga ulit nakuha number ko?
Sir Ino: sa *insert masseur website here*. diba mga masahista yun?
BS: SERIOUSLY?!?!
Sir Ino: nakalagay, masseur daw eh. so masahista. hindi naman nakalagay dun na pokpok.
BS: hahaha! ulitin ko lang ha... SERIOUSLY?!?!
Sir Ino: bakit?
BS: you really thought na masahe LANG ang inooffer ng mga nasa website na yun?
Sir Ino: ganun ba? kaya pala ang mahal! pero paano kung gusto ko masahe lang.
BS: dun ka na lang sa 200, para may pang-softdrinks ka pa after.
nagreply pa ulit si Sir Ino, pero hindi na ako sumagot. natawa na lang talaga ako.
gusto kong maging honest... palagay nyo ba eh masahe lang ang inooffer namin? kung masahe lang, bakit kailangang hubad na katawan ang mga pictures namin? bakit kailangang naka-brief lang? nakakatawa lang, akala kasi siguro ng mga pa-inosenteng clients na ito na hindi namin alam ang timpla nyo. come on! tayo tayo pa ba ang maglolokohan?
so, going back to that one thing i wanna get straight... i, just like all the other boys in those massage sites, are pay boys! we are for sex, and swerte na lang ninyo kung marunong at mahusay sa masahe ang makukuha nyo (ehem, ehem!). automatic na after ng masahe, may extra! siguro kung regular client ka, or kung malakas ang control mo (kagaya ni Sir Ranma), pwedeng i-consider na masahe lang. pero kung gusto mong masahe lang, tapos halagang 200... hampocha! tapos not to mention pa na tatawagin nyo kaming "bastos" at "walang modo" just because we do extra service... question... saan mo nga ulit nakuha ang number ko? isip isip din! hindi alam na nag-e-extra, at hindi alam kung ano ang ibig sabihin ng extra service... leche!
02 March 2013
BS and the Boss
limang buwan akong nagtrabaho bilang personal assistant... at sa loob ng limang buwan na yon, nawalan ako ng sariling buhay dahil kinailangan kong mabuhay sa anino ng ibang tao. bagama't nakalagay sa kontrata ko na i will work mnonday to friday, hindi na ako nagrereklamo kapag pinagtatrabaho ako ng sabado o linggo. hindi na ako naiinis (minsan) kung kinakailangan kong i-cancel ang mga importanteng lakad ko dahil kinakailangan ako ng boss ko para gumawa ng excel files, financial reports, or kung kailangan nya ng tagabili ng biskwit sa kanto. nawalan ako ng personal life dahil kailangang lagi akong naka-ready para saluhin ang ilang maliliit na bagay sa buhay ng boss ko.
hindi ko ikinakaila... marami akong natutunan sa pagiging personal assistant. marami akong mga bagay na nadiskubre tungkol sa sarili ko, at marami akong mga bagay na nagawa na hindi ko akalaing magagawa ko... kagaya ng pagtanggap sa mga pangmamaliit sa akin ng boss ko.
malaki ang utang na loob ko sa boss ko, kasi kahit wala naman akong experience sa pagiging personal assistant ay tinanggap nya pa rin ako. marami syang naituro sa akin. at marami rin akong natutunan sa kanya. hindi nga lang lahat ay maganda.
sabi ng mga kasama ko sa trabaho, ganun lang daw talaga si boss kapag mainit ang ulo. short-tempered. at matalas ang dila. sige, pagbigyan. pero, kung paulit-ulit na, hindi ko na yata matatanggap. kesehodang sya ang nagpapasweldo sa akin, trabaho lang ang binabayaran nya sa akin, hindi ang buo kong pagkatao. sa tingin ko, kahit gaano kalaki pa ang sweldo ng amo sa kanyang assistant, kahit kailan ay hindi sya magkakaroon ng karapatan na maliitin ang kakayanan ng assistant nya.
minsan ay nautusan akong bumili ng isang machine na gagamitin sa isa sa mga businesses nya. ano naman ang alam ko sa pagbili ng machine? so kumunsulta ako sa ilang mga kasama sa trabaho. hanggang sa ang naging ending, sila na ang pumili ng size at specifications mg machine, at ako na lang ang bibili. nabili ko naman ang machine, pero masyadong malaki. at sino ang sinisi ng boss ko? ako! kasalanan ko daw na hindi ko sinukat ang paglalagyan ng machine. bakit? kasi daw tamad ako! at bobo! at walang kwenta.
tanggap ko ang kamalian ko, pero hindi ko tanggap na tawagin akong bobo at walang kwenta dahil sa kapalpakan ng ibang tao. at dahil ayoko ng gulo, tinanggap ko na lang.
dumating ang mga araw. paulit-ulit nang nangyayari na may papalpak na ibang tao, pero ako ang pagbubuhusan ng galit ng boss ko. ako ang matatawag na incompetent. ako ang matatawag na tanga. ako ang matatawag na bobo. ako ang matatawag na isang malaking aksaya sa kompanya.
hanggang sa dumating ang isang araw na hindi ko na napigilan. kasi, pati ba naman pagloloko ng laptop nya, kasalanan ko pa rin.
boss: my laptop is not charging!
bs: sir, sige po, icheck ko later.
boss: why haven't you checked it before?
bs: sir, ginagamit nyo po.
boss: alam mo naman palang may mali, you should have done something about it!
bs: sorry po sir.
boss: this is so incompetent! napakatamad mo kasi! puro ka laro at kulit samantalang there are issues like this. my god! you're such a waste of money! tamad ka kasi. mga bagay na ganito, ni hindi mo man lang gawan ng paraan. so, my technology cannot keep up with me... sasabayan pa ng bobong assistant. this is too much. learn to cooperate naman, hindi yung puro kamig lang ng pera.
nanginginig na ako sa galit habang tuloy tuloy sya sa pagsasalita, pero hindi ako sumagot. kasi may respeto ako sa kanya. hindi bilang tao, kundi bilang boss. paglabas na paglabas nya ng opisina, agad akong nag-breakdown at naiyak. naiyak to the point na hindi na ako makatayo. sobra na ang pangmamaliit sa akin ng boss kong bobo naman sa technology.
at hindi pa ako tinantanan. tuloy tuloy pa rin ang text.
boss: the staff doesn't know that there is a meeting, i thought you texted them.
bs: i did po. twice.
boss: but some of them are not here. so what am i gonna do? nakakastress naman. gawin kasi ang trabaho!
bs: i'll call them po.
boss: my god! sayang ang oras! incompetence!
that defines it. hindi ko na makakayanan pa na makarinig ng pangmamaliit dahil sa mga bagay na hindi ko naman kasalanan. hindi ko na napigilan ang sarili ko na manginig at maiyak dahil sa mga nangyayari. i know i am smart. i know i am competent. i know i don't deserve this.
mahaba pa ang araw pero alam kong hindi ko na kakayanin mag-function kay nagpaalam ako sa hr na mag-ha-halfday ako at mag-li-leave for a few days. naintindihan naman ako ng hr. agad akong nagbalot ng gamit at umuwi ng rizal. habang nasa byahe, nakatanggap ako ng text mula sa boss ko.
thank you for your resignation.
yes! ganung kabilis! ang leave ko, naging instant resignation. ang ilang araw sana na ipapahinga ko, naging permanenteng pagkahiwalay sa kompanya. it's his company. it's his rules. i have no choice but to abide.
now, here i am, jobless and destroyed. matapos ko pagsilbihan ang boss ko ng ilang linggo, ganito ang mangyayari sa akin. hindi ko alam kung ano ba mismo ang naging kasalanan ko. basta ang alam ko, wala akong ginawang masama. okay, mali yung nagbreakdown ako at nag-half-day. pero, that was just one of the very few moments na inintindi ko ang sarili kong nararamdaman instead of my job. hindi naman siguro mali na paminsan-minsan ay bigyan ko ng atensyon ang nararamdaman ko diba? wala naman sa kontrata ko na kailangan kong maging robot.
hindi ko ikakaila na may sama ako ng loob sa boss ko. hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng sama ng loob na ito. basta ang alam ko, wala akong ginawang masama. ayokong may mangyaring masama sa kanya, pero naniniwala ako sa karma. kung karma ko itong nangyari sa akin, malakas ang loob ko na may karma ring naghihintay sa kanya.
hindi ko ikinakaila... marami akong natutunan sa pagiging personal assistant. marami akong mga bagay na nadiskubre tungkol sa sarili ko, at marami akong mga bagay na nagawa na hindi ko akalaing magagawa ko... kagaya ng pagtanggap sa mga pangmamaliit sa akin ng boss ko.
malaki ang utang na loob ko sa boss ko, kasi kahit wala naman akong experience sa pagiging personal assistant ay tinanggap nya pa rin ako. marami syang naituro sa akin. at marami rin akong natutunan sa kanya. hindi nga lang lahat ay maganda.
sabi ng mga kasama ko sa trabaho, ganun lang daw talaga si boss kapag mainit ang ulo. short-tempered. at matalas ang dila. sige, pagbigyan. pero, kung paulit-ulit na, hindi ko na yata matatanggap. kesehodang sya ang nagpapasweldo sa akin, trabaho lang ang binabayaran nya sa akin, hindi ang buo kong pagkatao. sa tingin ko, kahit gaano kalaki pa ang sweldo ng amo sa kanyang assistant, kahit kailan ay hindi sya magkakaroon ng karapatan na maliitin ang kakayanan ng assistant nya.
minsan ay nautusan akong bumili ng isang machine na gagamitin sa isa sa mga businesses nya. ano naman ang alam ko sa pagbili ng machine? so kumunsulta ako sa ilang mga kasama sa trabaho. hanggang sa ang naging ending, sila na ang pumili ng size at specifications mg machine, at ako na lang ang bibili. nabili ko naman ang machine, pero masyadong malaki. at sino ang sinisi ng boss ko? ako! kasalanan ko daw na hindi ko sinukat ang paglalagyan ng machine. bakit? kasi daw tamad ako! at bobo! at walang kwenta.
tanggap ko ang kamalian ko, pero hindi ko tanggap na tawagin akong bobo at walang kwenta dahil sa kapalpakan ng ibang tao. at dahil ayoko ng gulo, tinanggap ko na lang.
dumating ang mga araw. paulit-ulit nang nangyayari na may papalpak na ibang tao, pero ako ang pagbubuhusan ng galit ng boss ko. ako ang matatawag na incompetent. ako ang matatawag na tanga. ako ang matatawag na bobo. ako ang matatawag na isang malaking aksaya sa kompanya.
hanggang sa dumating ang isang araw na hindi ko na napigilan. kasi, pati ba naman pagloloko ng laptop nya, kasalanan ko pa rin.
boss: my laptop is not charging!
bs: sir, sige po, icheck ko later.
boss: why haven't you checked it before?
bs: sir, ginagamit nyo po.
boss: alam mo naman palang may mali, you should have done something about it!
bs: sorry po sir.
boss: this is so incompetent! napakatamad mo kasi! puro ka laro at kulit samantalang there are issues like this. my god! you're such a waste of money! tamad ka kasi. mga bagay na ganito, ni hindi mo man lang gawan ng paraan. so, my technology cannot keep up with me... sasabayan pa ng bobong assistant. this is too much. learn to cooperate naman, hindi yung puro kamig lang ng pera.
nanginginig na ako sa galit habang tuloy tuloy sya sa pagsasalita, pero hindi ako sumagot. kasi may respeto ako sa kanya. hindi bilang tao, kundi bilang boss. paglabas na paglabas nya ng opisina, agad akong nag-breakdown at naiyak. naiyak to the point na hindi na ako makatayo. sobra na ang pangmamaliit sa akin ng boss kong bobo naman sa technology.
at hindi pa ako tinantanan. tuloy tuloy pa rin ang text.
boss: the staff doesn't know that there is a meeting, i thought you texted them.
bs: i did po. twice.
boss: but some of them are not here. so what am i gonna do? nakakastress naman. gawin kasi ang trabaho!
bs: i'll call them po.
boss: my god! sayang ang oras! incompetence!
that defines it. hindi ko na makakayanan pa na makarinig ng pangmamaliit dahil sa mga bagay na hindi ko naman kasalanan. hindi ko na napigilan ang sarili ko na manginig at maiyak dahil sa mga nangyayari. i know i am smart. i know i am competent. i know i don't deserve this.
mahaba pa ang araw pero alam kong hindi ko na kakayanin mag-function kay nagpaalam ako sa hr na mag-ha-halfday ako at mag-li-leave for a few days. naintindihan naman ako ng hr. agad akong nagbalot ng gamit at umuwi ng rizal. habang nasa byahe, nakatanggap ako ng text mula sa boss ko.
thank you for your resignation.
yes! ganung kabilis! ang leave ko, naging instant resignation. ang ilang araw sana na ipapahinga ko, naging permanenteng pagkahiwalay sa kompanya. it's his company. it's his rules. i have no choice but to abide.
now, here i am, jobless and destroyed. matapos ko pagsilbihan ang boss ko ng ilang linggo, ganito ang mangyayari sa akin. hindi ko alam kung ano ba mismo ang naging kasalanan ko. basta ang alam ko, wala akong ginawang masama. okay, mali yung nagbreakdown ako at nag-half-day. pero, that was just one of the very few moments na inintindi ko ang sarili kong nararamdaman instead of my job. hindi naman siguro mali na paminsan-minsan ay bigyan ko ng atensyon ang nararamdaman ko diba? wala naman sa kontrata ko na kailangan kong maging robot.
hindi ko ikakaila na may sama ako ng loob sa boss ko. hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng sama ng loob na ito. basta ang alam ko, wala akong ginawang masama. ayokong may mangyaring masama sa kanya, pero naniniwala ako sa karma. kung karma ko itong nangyari sa akin, malakas ang loob ko na may karma ring naghihintay sa kanya.
Subscribe to:
Posts (Atom)